حمیده زارع نژاد - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، بخش روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
سید محمد رضا حسینی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، بخش روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
عباس رحمتی - دانشیار روانشناسی دانشکده روانشناسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

رضایت جنسی می تواند تاثیر شایانی در رابطه زناشویی و رضایت از آن داشته باشد. این پژوهش با هدف شناسایی رابطه میان احقاق و نارضایتی جنسی با بی رمقی زناشویی با نقش واسطه ای تعارض زناشویی انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی و مبتنی بر روش تحلیل مسیر در چارچوب مدل سازی معادلات ساختاری بود. ابزار مورداستفاده پرسشنامه های احقاق جنسی هالبرت (۱۹۹۲)، نارضایتی جنسی هادسون (۱۹۸۱)، تعارض زناشویی براتی (۱۳۷۵) و بی رمقی زناشویی پاینز (۱۹۹۶) بود. جامعه آماری پژوهش همه زنان مراجعه کننده به مراکز خدمات مشاوره ای شهرستان زاهدان (۳۲۰ نفر) در زمستان سال ۹۴ که با روش نمونه گیری خوشه ای شمار ۱۵۰ نفر انتخاب شدند، بود. داده ها با به کارگیری دو نرم افزار SPSS۲۰ و LISREL۸.۸ تحلیل شد. یافته های پژوهش گویای این است که تعارض زناشویی نقش واسطه ای میان احقاق جنسی و بی رمقی زناشویی (۰۵/۰ P <؛  ۲۳/۰ B=) و همچنین نقش واسطه ای میان نارضایتی جنسی و بی رمقی زناشویی (۰۵/۰ P <؛ ۱۱/۰  B=) ایفا می کند. در نتیجه، میان احقاق جنسی، نارضایتی جنسی، تعارض زناشویی و بی رمقی زناشویی همبستگی معناداری وجود دارد؛ یعنی هرچقدر احقاق جنسی کمتر باشد، تعارض زناشویی و بی رمقی زناشویی بیشتر و با افزایش نارضایتی جنسی، تعارض زناشویی و دلزدگی افزایش می یابد. هم چنین نتایج کلی حاکی از این است که تعارض زناشویی نقش واسطه­ای میان متغیرهای احقاق جنسی و بی رمقی زناشویی و همچنین میان نارضایتی جنسی و بی رمقی زناشویی ایفا می کند.

احقاق جنسی, تعارض زناشویی, بی رمقی زناشویی, نارضایتی جنسی