مهدی نظری - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
حسین دقیق کیا - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

از مهم ترین عوامل دخیل در باروری اسپرم می توان به تحرک، مورفولوژی و سلامت غشای پلاسمایی آن اشاره کرد. مطالعات حاکی از آن است که افزودن پنتوکسی ­فیلین می تواند از طریق افزایش تولید انرژی، تحرک اسپرم ­ها را افزایش دهد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر افزودن پنتوکسی فیلین به منی خروس بر فراسنجه­ های کیفی اسپرم  خروس بعد از ۶ ساعت نگه داری در دمای ۴ درجه سانتی گراد بود. نمونه های منی از ۱۵ قطعه خروس راس ۳۰۸ در سن ۲۸ هفتگی جمع آوری شدند. پس از ارزیابی های اولیه، به منظور حذف تفاوت های فردی، نمونه های منی با یکدیگر مخلوط شدند. پس از رقیق­ سازی منی و افزودن سطوح مختلف پنتوکسی­ فیلین (PTX) (۰، ۰/۲۵، ۰/۷۵، ۰/۵ و ۱ میکرومولار)، نمونه ها در دمای ۴ درجه سانتی گراد به مدت ۶ ساعت نگه داری شدند. سپس، فرآسنجه های  کیفی اسپرم مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که افزودن  PTX ۰/۷۵  به طور معنی­ داری تحرک پیش ­رونده، سرعت اسپرم در مسیر طی شده، زنده مانی و سلامت غشاء اسپرم را نسبت به گروه شاهد بهبود بخشید (۰/۵>P). به طورکلی می توان نتیجه گرفت که داروهای مشتق متیل گزانتین نظیر پنتوکسی فیلین می ­تواند در مدت کوتاهی تاثیر به سزایی بر تحرک، زنده ­مانی و یکپارچگی غشاء پلاسمایی اسپرم خروس ایفا کنند.

پنتوکسی فیلین, جنبایی, پراکسیداسیون لیپید, اسپرم