هادی سیدآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی HSE ، دانشکده فنی مهندسی، موسسه آموزش عالی مهرالبرز، تهران
فرناز امین صالحی - استادیار گروه مهندسی HSE ، دانشکده فنی مهندسی، موسسه آموزش عالی مهر البرز، تهران
زهرا قربانی نیا - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست،دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
عارف نوروز - تدریس یار کارشناسی ارشد مهندسیHSE، دانشکده فنی مهندسی، موسسه آموزش عالی مهر البرز، تهران

مدیریت جامع بحران، فرآیند برنامه ریزی، عملکرد و اقدامات اجرایی است که توسط دستگاه های دولتی، خصوصی یا نهادهای عمومی غیر دولت پیرامون شناخت و کاهش سطح مخاطرات و مدیریت عملیات مقابله و بازسازی و بازتوانی منطقه آسیب دیده صورت می پذیرد. اغلب کشورهای جهان دارای طرح های مقابله با سوانح هوایی هستند و مانندامکانات و تجهیزات سازمان های شهری خود را برای این منظور و دیگر بحران های مشابه پیش بینی و بسیج کرده اند. مدیریت بحران علمی است که با هدف کاهش احتمال وقوع بحران و صدمات ناشی از آن طراحی گردیده است. در این مقاله سعی شده است به بررسی و ارائه راه کار های مدیریتی بحران ها در فرودگاه پراخته شود. نتایج بررسی ها حاکی از آن است که به کارگیری معیارهای عام در جهت احداث فرودگاه ها، همچون معیارهای هوانوردی،فیزیکی، اقتصادی و زیست محیطی در درجه اول و نیز معیارهای خاص و کلیدی در جهت تسهیل مدیریت بحران در درجه دوم، می تواند در کارآمدی هر چه بیشتر این سایت ها در زمان وقوع بحران کمک نماید. در این میان، عوامل کلیدی در جهت دسترسی به مناطق بحرانی و نیز عامل همجواری های سازگار و ناسازگار از اهمیت دوچندان در مکانیابی این گونه سایت ها محسوب می شوند.

مدیریت بحران، سوانح طبیعی، سوانح هوایی ، فرودگاه