محمد هادی صادقی - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشارزی و منابع طبیعی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
محسن ساری - گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
طاهره محمدآبادی - گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
مرتضی رضایی - بخش تغذیه، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

ارزش غذایی گیاهان شورزیست سالیکورنیا (europaeaSalicornia)، گتک (Halocnemum strobilaceum) و کاکل یا سیاه شور مصری (aegyptiacaSuaeda) با تعیین ترکیب شیمیایی، تولید گاز به روش آزمایشگاهی و تجزیه پذیری شکمبه‎ ای با استفاده از ۳ راس گوسفند نر فیستولاگذاری شده ارزیابی شد. نتایج آزمایش نشان داد که میزان پروتئین گتک، کاکل و سالیکورنیا به ­ترتیب  ۱۲/۸، ۹/۵۵ و ۵/۸۸ درصد، بود. بالاترین میزان الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی در کاکل (۴۰/۱ درصد و ۲۷/۶ درصد) مشاهده شد. سالیکورنیا بالاترین میزان سدیم (۴/۶۷ درصد) را داشت. مقدار بیش ­تری سرب درگتک (۴/۴۲ میلی گرم در کیلوگرم) در مقایسه با سالیکورنیا و کاکل مشاهده شد. میزان کادمیوم گتک (۲/۵۳ میلی گرم بر کیلوگرم) بیش ­تر از کاکل و سالیکورنیا بود. مقدار تانن در سالیکورنیا (۰/۶۴ درصد) بیش از گتک (۰/۲۷ درصد) و کاکل (۰/۱۲ درصد) بود. گیاه کاکل نسبت به گتک و سالیکورنیا تولید گاز تجمعی بالا‎تری داشت. میزان اسیدهای چرب کوتاه زنجیر در بین گیاهان مورد مطالعه از ۰/۳۲ تا ۰/۴۵ میلی ‎مول بود که کم ‎ترین مقدار مربوط به گتک و بیش ‎ترین مقدار مربوط به کاکل بود (۰/۰۰۰۱>P). بخش سریع تجزیه ماده خشک در گیاه سالیکورنیا بیش ترین (۳۸/۲ درصد) و در کاکل کم ترین (۲۶/۸ درصد) مقدار را داشت (۰/۰۰۰۱>P). بخش کند تجزیه ماده خشک در گیاه کاکل (۲۲/۵ درصد) بیش ­تر از سالیکورنیا (۱۵/۱ درصد) و گتک (۱۳/۹ درصد) بود (۰/۰۰۱>P). کم ‎ترین میزان تجزیه پذیری پروتئین مربوط به گتک بود (۰/۰۵>P). در کل نتایج آزمایش نشان داد که این گیاهان می توانند به ­عنوان منابع خوراکی برای نشخوارکنندگان در مناطق با اراضی شور و سواحل دریا مورد استفاده قرار گیرد.

ارزش غذایی, تولید گاز, سالیکورنیا, کاکل, گتک, گیاهان شورزیست