محمدرضا اشرف زاده - گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
علی اصغر نقی پور - گروه مهندسی طبیعت، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
مریم حیدریان - گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
ایمان میرزایی - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

تخریب و تکه ­تکه شدگی زیستگاه به عنوان مهم ­ترین عامل تهدید کننده جمعیت های در خطر حیات ­وحش شناخته می شود و ممکن است تغییر اقلیم منجر به افزایش شدت این پدیده شود. هدف از پژوهش حاضر، مدل سازی مطلوبیت زیستگاه گوسفند وحشی در استان لرستان و بررسی پیامدهای تغییر اقلیم بر زیستگاه های شناسایی شده است. به ­منظور پیش بینی پراکنش این گونه در شرایط حال حاضر و آینده از رویکرد مدل سازی اجماعی با استفاده از شش مدل پراکنش گونه ای استفاده شد. براساس مدل های مورد استفاده، در حدود ۷/۴ درصد (۲۰۹۳/۹۸ کیلومتر مربع) از ناحیه مورد مطالعه به­ عنوان زیستگاه مطلوب پیش بینی شد. متغیرهای پوشش اراضی، تغییرات فصلی دما، فاصله تا چشمه، ردپای انسان و فاصله تا گریزگاه بالاترین مشارکت (۸۰ درصد) را در اجرای مدل داشتند. یافته ها نشان می دهد که ۶۲/۱۴ درصد (۴/۵ RCP) تا ۷۶/۹۷ درصد (۸/۵ RCP) از زیستگاه های مطلوب گوسفند وحشی تا سال ۲۰۵۰ به ­واسطه تغییر اقلیم تحت چهار سناریوی افزایش گازهای گلخانه ای و مدل گردش عمومی BCC-CSM۱-۱ از دست خواهد رفت. در مقابل، در همین دوره زمانی در حدود ۵/۸۹ درصد (۸/۵ RCP) تا ۱۷/۰۱ درصد (۴/۵ RCP) به زیستگاه های مطلوب اضافه خواهد شد. یافته های این پژوهش اطلاعات سودمندی را برای طرح ریزی حفاظتی به ­منظور حفاظت و بازسازی جمعیت های گوسفند وحشی فراهم می سازد.

گونه های تهدید شده, تخریب زیستگاه, تغییر اقلیم, مدل سازی پراکنش گونه ای, حفاظت