بنیامین دوج - گروه مهندسی شیمی - دانشگاه فردوسی مشهد
سیدحسین نوعی باغبان - گروه مهندسی شیمی - دانشگاه فردوسی مشهد
مجید بنی آدم - گروه مهندسی شیمی - دانشگاه فردوسی مشهد
مجید مهدویان - گروه مهندسی شیمی - دانشگاه فردوسی قوچان

در سالهای اخیر استفاده از راکتورهای تراوش تبخیری به عنوان یک روش جداسازی ارزشمند در صنایع شیمیایی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. یکی از کاربردهای عمده راکتورهای غشایی تراوش تبخیریPVMR) در فرآیند استری شدن میباشد. واکنش اسید استیک و اتانول یکی از واکنشهای استری شدن متداول است که در آن آب به عنوان محصول قابلیت جدا شدن در راکتور تراوش تبخیری را دارد. در این مقاله یک مدل سینتیکی برای واکنش استری شدن اسید استیک و اتانول در یک راکتور تراوش تبخیری ارائه شده است. نتایج مدل با دادههای آزمایشگاهی موجود در مقالات دیگر مقایسه شده و تطابق خوبی بین آنها را نشان می دهد. درصد تبدیل اتانول در یک راکتور تراوش تبخیری با راکتور معمولی مقایسه میشود و نشان داده میشود که با افزایش دانسیته کاتالیست یا کاهش تخلخل کاتالیست درصد تبدیل اتانول و مقدار آب موجود در راکتور افزایش مییابد.

مدلسازی، تراوشتبخیری، استری شدن، اسیداستیک، اتانول