منیژه احمدی - هیئت علمی دانشگاه زنجان

چکیده     امروزه بروز بحران­های زیست محیطی ناشی از دخالت بی­رویه انسان باعث شده است اندیشه­های مربوط به نحوه تعامل انسان با محیط و از جمله مفهوم اخلاق و جایگاه آن در حفظ و بهره­برداری بهینه از محیط زیست مورد توجه اندیشمندان قرار گرفته و ضرورت ارزیابی مواضع کنونی انسان نسبت به طبیعت با توجه به ابعاد اخلاقی و معنوی مورد تاکید قرار گیرد. تحقیق حاضر به تحلیل اثرات سرمایه اجتماعی در اخلاق زیست محیطی روستائیان پرداخته است. نوع تحقیق، کاربردی و ماهیت و روش آن توصیفی - تحلیلی می­باشد. روش گردآوری اطلاعات به­صورت کتابخانه­ای و میدانی (پرسشنامه) و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمارهای توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (کای دو و رگرسیون خطی) صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق، روستاهای دهستان چایپاره بالای شهرستان زنجان است که در سرشماری سال ۱۳۹۰ دارای ۱۵۰۲۲ نفر جمعیت و در قالب ۳۵۸۴ خانوار بوده است. واحد تحلیل، خانوارهای روستایی ساکن در این دهستان می­باشند، به­منظور سازگاری درونی و پایایی پرسشنامه گویه­های طرح شده از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که مقدار آن ۸۶/۰ درصد به­دست آمد. نتایج تحقیق نشان­دهنده وجود تفاوت معنادار آماری میان متغیر وابسته اخلاق زیست محیطی و متغیر مستقل سرمایه اجتماعی است. بررسی­های پژوهش حاضر نشان می­دهد براساس سرمایه اجتماعی، تفاوت معناداری در میزان اخلاق زیست­محیطی روستایی به دست آمده و جهت این رابطه نیز مثبت برآورد شده است که نشان­دهنده وجود رابطه مستقیم می­باشد. براین اساس می­توان گفت که با افزایش سرمایه اجتماعی، میزان اخلاق زیست محیطی نیز افزایش پیدا می­کند.

سرمایه اجتماعی, اخلاق زیست محیطی, توسعه پایدار, دهستان چایپاره بالا, زنجان