عادل آذر - استاد، دانشگاه تربیت مدرس.
حامد عباسی - دانشجوی دکتری، دانشگاه تربیت مدرس.

یکی از ارزش های محیطی در صحنه رقابت بین الملل، توانایی خلق مزیت نسبی و رقابتی در محیط پویا و پرتحول صنعت امروزی است. در این رابطه استفاده از سیستم های منعطف و چابک در محصولات اجتناب ناپذیر است. بنابراین برای اینکه سازمان ها و به خصوص شرکت های صنعتی بتوانند به محیط پویا و پیچیده خود پاسخ دهند، باید بتوانند این ارزش های محیطی را وارد سازمان کرده و با فراگیر کردن اجرای مستمر، آن را به صورت یک پیش فرض اساسی و ارزش درون سازمانی درآورند. انعطاف پذیری در صنایع تولیدی کشور، خصوصا در صنایع خودروسازی که از تغییرات و پویایی بالایی برخوردار است، به عنوان یک ضرورت مطرح می شود. از یک سو انعطاف پذیری مفهومی فراگیر و چند بعدی بوده و از سوی دیگر مدلی برای اندازه گیری آن وجود ندارد. بنابراین نکته اول، عدم وجود مدل یکتا و نکته دیگر، عدم سنجش و اندازه گیری آسان آن با روش های معمولی است. در این مقاله مساله اصلی ارائه مدلی برای اندازه گیری انعطاف پذیری سازمانی و مقایسه نتایج حاصل از حل مدل با وضعیت واقعی شرکت ایران خودرو است.

انعطاف پذیری, چابکی, مدل سازی ریاضی, برنامه ریزی آرمانی