مریم سادات میرعابدینی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
مریم آق اتابای - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
مجید عظیم محسنی - گروه آمار، دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
مصطفی علامه زاده - پژوهشکده زلزله شناسی، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران

در این پژوهش برای بررسی تغییرات زمانی الگوی لرزه خیزی در کمربند چین خورده- رانده زاگرس از الگوریتم شرایدر استفاده شد. این الگوریتم برای بررسی آرامش لرزه ای در مناطق مختلف به کار می رود. به همین منظور چهار زمین لرزه با بزرگای ۶Mw≥ که اخیرا در زاگرس به وقوع پیوسته اند مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی تغییرات زمانی لرزه-خیزی علاوه بر نمودار پیچش زمانی ((k)T)، نمودارهای بزرگی- زمان، فراوانی زمین لرزه ها- زمان و مکان-  زمان نیز ترسیم گردید. نتایج نشان می-دهد که پیش از وقوع زمین لرزه های ۲۰۰۶ سیلاخور و ۲۰۱۴ مورموری که در بخش شمال غربی زاگرس رخ داده اند، الگوی پیش نشانگر دونات دیده می شود. قبل از زمین لرزه های ۲۰۱۳ دشتی و ۲۰۰۵ قشم که هر دو در بخش جنوبی زاگرس به وقوع پیوسته اند، تا چندین سال آرامش لرزه ای مشاهده می شود که با وقوع ناگهانی این زمین لرزه ها خاتمه می یابد. نتایج تجزیه وتحلیل حساسیت نشان داد که پارامترهای هموارسازی الگوریتم شرایدر بر روی خروجی الگوریتم تاثیر بسزایی داشته و باید با دقت انتخاب شوند. نتایج این تحقیق نشان داد که الگوریتم شرایدر به دلیل استفاده هوشمندانه از پارامتر زمان (t) توانایی نمایش پیش نشانگر آرامش-لرزه ای پیش از وقوع زمین لرزه های بزرگ را دارد.

زاگرس, الگوریتم شرایدر, الگوی لرزه خیزی, آرامش لرزه ای