سمیه رستمی توسه چال - دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان
سید ناصر هاشمی - دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان
مسیب احمدی - دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر، دانشگاه دامغان

در این تحقیق، الگوی زمانی رخداد زلزله ها در ناحیه ی زاگرس در یک بازه ی زمانی بیش از ۱۱ سال (از آغاز سال ۲۰۰۵ تا پایان ماه اکتبر ۲۰۱۶ میلادی) به کمک روش های آماری مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا، تبعیت داده های لرزه ای از توزیع پواسون ارزیابی شده و همچنین تحلیل سری های زمانی این داده ها انجام شده است. به این منظور، تصادفی بودن توزیع رخداد زلزله ها در زمان، با برازش مدل توزیع پواسون به داده ها مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس از مدل سازی سری های زمانی برای یافتن الگوی مولد داده ها استفاده شد. نتیجه ی کلی حاصل از این تحلیل آماری نشان می دهد الگوی زمانی رخداد زلزله ها در این ناحیه از الگوی تصادفی با توزیع پواسون تبعیت نمی کند. درعین حال، در این تحلیل مشخص شد که الگوی زمانی رخداد زلزله های با بزرگی بیشتر، به توزیع تصادفی پواسون نزدیک تر است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل سری های زمانی بر روی داده ها نشان می دهد الگوی زمانی رخداد زلزله ها بر اساس متغیرهای بزرگی و عمق کانونی، به ترتیب با مدل ARMA(۱,۱) و مدل های ARMA(۰,۱) و ARMA(۰,۲) سری های زمانی مطابقت نشان می دهد.

الگوی زمانی, لرزه خیزی, توزیع پواسون, ناحیه زاگرس, تحلیل سری های زمانی, لرزه زمین ساخت