بررسی تنوع ژنتیکی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) پرورشی در استان های گیلان ومازندران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای
عنوان مقاله: بررسی تنوع ژنتیکی ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) پرورشی در استان های گیلان ومازندران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-12-1_036
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-12-1_036
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
بیژن اندرز - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ابولقاسم کمالی - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهران آوخ کیسمی - گروه شیلات و آبزیان، واحد بهدان، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ایران، رشت، ایران
هومن رجبی اسلامی - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
بیژن اندرز - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ابولقاسم کمالی - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهران آوخ کیسمی - گروه شیلات و آبزیان، واحد بهدان، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ایران، رشت، ایران
هومن رجبی اسلامی - گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
در ایران تامین بچه ماهی کپور معمولی از طریق تکثیر مصنوعی صورت میگیردکه می تواند تنوع ژنتیکی این ماهی را دستخوش تغییراتی کند. هدف از این تحقیق، بررسی ساختار ژنتیکی مولدین ماهی کپور معمولی با استفاده از جایگاه های ریزماهواره بود. بدین منظور تعداد ۶۰ نمونه ماهی مولد کپور معمولی از مناطق گیلان و مازندران (۳۰ نمونه از هر منطقه) جمع آوری شد. DNA نمونه ها به روش فنل-کلروفرم استخراج و با استفاده از ۱۱ جایگاه ژنی ریزماهواره ای بررسی شد. طبق نتایج حاصل محدوده تعداد آلل، متوسط هتروزیگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده به ترتیب ۱۸-۱۱، ۰/۳۷ و ۰/۸۶ به دست آمد. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که تنوع بالایی (۹۳ درصد) در درون جمعیت های مورد بررسی وجود داردو شاخص های تمایز Fst و Rst تفاوت معنی داری بین مناطق گیلان و مازندران نشان دادند. میزان شاخص Fst ۰/۰۱۳ به دست آمد که نشان دهنده وجود تمایز ژنتیکی پایین بین مناطق گیلان و مازندران بود که علت آن را می توان جابجایی ماهیان مولد توسط پرورش دهندگان عنوان کرد. تمامی جایگاه های مورد بررسی، انحراف معنی داری (۰/۰۰۵>p ) از تعادل هاردی-واینبرگ نشان دادند که علت عمده آن را می توان به افزایش هتروزیگوسیتی نسبت داد. میزان شاخص تمایز و جریان ژنی براساس فراوانی آللی به ترتیب۰/۰۱۷۲ و ۲/۱۱ محاسبه گردید.همچنین نتایج حاصل از ترسیم دندروگرام بیانگر تمایز ژنتیکی دو جمعیت مورد بررسی است. با توجه به نتایج حاصل، می توان بیان داشت که جمعیت های مورد بررسی از غنای آللی و تنوع ژنتیکی قابل قبولی بر خوردارند.
کلمات کلیدی: ماهی کپور معمولی, گیلان, تنوع ژنتیکی, ریزماهواره, مازندران, تعادل هاردی- واینبرگ
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1305356/