بررسی تنوع گونه ای پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران در دریاچه چغاخور در استان چهارمحال و بختیاری
عنوان مقاله: بررسی تنوع گونه ای پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران در دریاچه چغاخور در استان چهارمحال و بختیاری
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-11-4_014
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_AEJO-11-4_014
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابراهیم گلزار - گروه علوم محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
بهمن شمس اسفندآباد - گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
جعفر مرشدی - دانشکده فنی و مهندسی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
مرتضی نادری - گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
سید علی جوزی - گروه محیط زیست، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
ابراهیم گلزار - گروه علوم محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
بهمن شمس اسفندآباد - گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
جعفر مرشدی - دانشکده فنی و مهندسی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
مرتضی نادری - گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
سید علی جوزی - گروه محیط زیست، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
به منظور بررسی روند تغییر شاخص های تنوع گونه ای پرندگان آبزی و کنارآبزی زمستان گذران در دریاچه چغاخور، داده های سرشماری نیمه زمستانه انجام گرفته توسط اداره کل حفاظت محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری در سال های ۱۳۷۳، ۱۳۷۸، ۱۳۸۳، ۱۳۸۸ و ۱۳۹۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. شاخص های تنوع شانون-وینر، سیمپسون، غنای گونه ای مارگالف و یکنواختی سیمپسون در سال های مورد مطالعه برای گونه های آبزی و کنارآبزی در دریاچه چغاخور محاسبه گردید. بیش ترین و کم ترین مقدار شاخص تنوع شانون به ترتیب در سال ۱۳۷۸ (۴/۶۱) و ۱۳۸۸ (۴/۳۹) مشخص گردید. ازنظر شاخص تنوع سیمپسون بیش ترین مقدار در سال های ۱۳۷۳، ۱۳۷۸ و ۱۳۸۳ (۰/۹۶) و کم ترین مقدار ۱۳۸۸ و ۱۳۹۳ (۰/۹۵) تعیین گردید. ازنظر غنای گونه ای مارگالف بیش ترین و کم ترین غنای گونه ای به ترتیب سال ۲۰۰۵ (۲/۸۶) و ۲۰۱۵ (۲/۲۳) مشخص گردید. از نظر شاخص یکنواختی سیمپسون بیش ترین و کم ترین یکنواختی در دریاچه چغاخور به ترتیب سال های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۵ (۰/۸۹) و سال ۲۰۱۰ (۰/۸۶) تعیین گردید. تعداد گونه های آبزی نسبت به گونه های کنارآبزی بیش تر بود. هم چنین فراوانی پرندگان آبزی نسبت به کنارآبزی نیز بیش تر بود.
کلمات کلیدی: دریاچه چغاخور, پرندگان مهاجر, فراوانی, غنای گونه ای, تنوع گونه ای
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1305389/