عمار صالحی فارسانی - گروه شیلات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهدی سلطانی - گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
ابولقاسم کمالی - گروه شیلات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهدی شمسایی مهرجان - گروه شیلات، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

اثرات محرک ایمنی ماکروگارد و اسپیرولینا بر برخی پارامترهای خونی ماهی ازون ­برون جوان در این مطالعه مورد سنجش قرار گرفت. این تحقیق با استفاده از یک طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۳ تکرار، شامل تیمار شاهد (M۰S۰) که واجد جیره غذایی پایه بدون افزودنی، جیره پایه مکمل شده با ۰/۱ درصد ماکروگارد (M۱S۰)، جیره پایه مکمل شده با ۰/۱ درصد پودر اسپیرولینا (M۰S۱)، جیره پایه مکمل شده با ۰/۱ درصد ماکروگارد به ­همراه ۰/۱ درصد پودر اسپیرولینا (M۱S۱) و جیره پایه مکمل شده با ۰/۵ درصد ماکروگارد به­ همراه ۰/۵ درصد پودر اسپیرولینا (M۵S۵) طراحی شد. تعداد ۷۰۰ عدد ماهیان ازون ­برون (وزن متوسط ​​۱/۰۶±۸۷/۵۶ گرم) به ­مدت ۱۲ هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شد. در انتهای آزمایش، تعداد گلبول های سفید (WBC)، تعداد گلبول های قرمز (RBC)، هماتوکریت (HCT)، میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR) و شمارش افتراقی گلبول های سفید مورد سنجش قرارگرفت. حداکثر مقادیر WBC و HCT در تیمار M۵S۵ بود، درحالی که حداقل مقدار ESR در این تیمار مشاهده شد (۰/۰۵>p). میزان شاخص RBC در تیمار M۵S۵ نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. حداکثر مقدار جمعیت لنفوسیتی (۲/۱۰±۷۵/۰۸ درصد) در تیمار M۵S۵ مشاهده شد و حداکثر مقدار نوتروفیل ها در تیمارهای M۵S۵ و M۱S۱ مشاهده شد (۰/۰۵

ازون برون, ماکروگارد, اسپیرولینا, شاخص های خونی