مسلم شریفی نیا - گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی: ۳۹۹۵
محمدرضا طاهری زاده - گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی: ۳۹۹۵
جاوید ایمانپور نمین - گروه شیلات، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، ایران
احسان کامرانی - گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی: ۳۹۹۵

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر پساب­ مزارع پرورش میگوی تیاب (استان هرمزگان) بر فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب، رسوبات و ساختار جوامع بزرگ بی ­مهرگان کفزی در مناطق دریافت پساب به­ مدت یک ­سال (فروردین ۱۳۹۴ تا فروردین ۱۳۹۵) انجام شد. با توجه به وسعت منطقه و عمق آب، ۳ پلات (ورودی آب دریا به خور، قبل از کانال ورودی آب دریا به مزارع پرورش میگو و بعد از کانال خروجی مزارع پرورشی میگو) تعیین و نمونه­ ها تهیه شد. در این مطالعه، ۲۴ خانواده بزرگ بی ­مهره کفزی شناسایی شد که شامل ۶ رده متعلق به ۳ شاخه می باشند. شاخه­ های کرم­ های حلقوی (Annelida)، بندپایان (Arthropoda) و نرم تنان (Mollusca) به ­ترتیب بیش ­ترین تعداد خانواده و گونه­ های بزرگ بی ­مهره کفزی را به­ خود اختصاص دادند. نتایج حاصل از طبقه ­بندی بوم ­شناختی پلات ­های مورد مطالعه با استفاده از شاخص BENTIX در فصول مختلف نشان داد که پلات­ هایی که قبل از مزارع پرورش میگو قرار دارند در طبقات بوم شناختی "فاقد آلودگی" تا "نسبتا آلوده" و پلات ­هایی که پس از مزارع پرورش میگو و در محل خروجی پساب ها قرار داشتند، در طبقات "اندکی آلوده" تا "به ­شدت آلوده" طبقه ­بندی شدند. مهم ­ترین فاکتورهای تاثیرگذار بر پراکنش بزرگ بی ­مهرگان کفزی در این مطالعه به ­ترتیب شامل شوری، میزان نیترات، اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی (BOD)، فسفات کل رسوب (TP) و میزان کل مواد آلی رسوبات (TOM) بودند. هم ­چنین در این مطالعه گونه­ های Capitella capitata و Clymene robusta به ­عنوان گونه ­های مقاوم به آلودگی و گونه­ های  Assiminea sp. و Littorina intermedia به ­عنوان گونه ­های حساس به آشفتگی و آلودگی معرفی شدند.

بزرگ بی مهرگان کفزی, شاخص زیستی, ارزیابی بوم شناختی, مزارع پرورش میگو