مصطفی زارع دوست - رئیس اداره حفاظت و ایمنی دریانوردی اداره کل بنادر و دریانوردی خوزستان
مریم رسولی - کارشناس اداره کل ایمنی و حفاظت دریایی

حمل و نقل مواد شیمیایی محصولات ضایعات و مواد بینابینی مهمترین بخش چرخه حیات یک محصول می باشد در حمل و نقل این مواد از طریق محورهای هوایی زمینی دریایی ، و یا خطوط انتقال از زمان بارگیری مواد شیمیایی تا حمل و نقل و تخلیه مواد مذکور به مقصد همواره خطرات مختلفی براین فرایند حاکم است امروزه 90 درصد تجارت بین المللی از طریق دریا و از مسیر بنادر کشورها انجام می شود این تجارت از طریق حمل و نقل دریایی و توسط بیش از 92هزار کشتی اقیانوس پیما و بیش از یک میلیون و دویست هزار دریانورد و 6500 بندر و پایانه نفتی و غیرنفتی در سطح بین المللی انجام میگیرد. با پیشرفت صنعت و تکنولوژی بیش از 50 درصد از حمل و نقل فراورده های مایع و گازی توسط راه های آبی انجام می پذیرد. اصولا واژه کالای خطرناک به مواد نفتی سمی ، شیمیایی گازها بصورت فله کالاهای فله خشک دارایموادسمی بسته بندی اطلاق می گردد.این مقاله به بررسی حمل و نقل مواد خطرناک در بنادر و کنوانسیونهای زیر: ضمیمه دوم مارپلMARPOL : مقررات کنترل آلودگی مواد مایع سمی بهصورت فله ضمیمه سوم مارپلMARPOL : مقررات جلوگیری از آلودگی مواد مضر بسته بندی شده در ارتباط با کد بین المللی کالاهای خطرناک دریایی IMDGE CODE) ( و پروتکل بین المللی آمادگی مقابله و همکاری در برابر آلودگی مواد سمی وخطرناک OPRC-HNS, 2000 و فصل هفتم کنوانسیون سولاس SOLAS که توسط آیمو تدوین گردیده است می پردازد

حمل و نقل دریایی، ایمنی، مواد خطرناک، کنوانسیونهای بین المللی، بنادر