ارزیابی نظریه هکشر-اهلین- ونک (H-O-V) در گسترش روابط تجاری ایران با دامنه ای از شرکای تجاری خود
عنوان مقاله: ارزیابی نظریه هکشر-اهلین- ونک (H-O-V) در گسترش روابط تجاری ایران با دامنه ای از شرکای تجاری خود
شناسه ملی مقاله: JR_JTET-54-2_004
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JTET-54-2_004
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
فریباالسادات عقیلی - دانشجوی دکتری، دانشکده اقتصاد، دانشگاه اصفهان، ایران
سید کمیل طیبی - استاد، گروه اقتصاد بینالملل، دانشکده اقتصاد، دانشگاه اصفهان، ایران
کریم آذربایجانی - استاد، گروه اقتصاد بینالملل، دانشکده اقتصاد، دانشگاه اصفهان، ایران
خلاصه مقاله:
فریباالسادات عقیلی - دانشجوی دکتری، دانشکده اقتصاد، دانشگاه اصفهان، ایران
سید کمیل طیبی - استاد، گروه اقتصاد بینالملل، دانشکده اقتصاد، دانشگاه اصفهان، ایران
کریم آذربایجانی - استاد، گروه اقتصاد بینالملل، دانشکده اقتصاد، دانشگاه اصفهان، ایران
بسط الگوی دو عاملی (نیرویکار و سرمایه) از طریق افزودن عواملی مانند سرمایه انسانی، سرمایه دانش و مخارج تحقیق و توسعه (R&D) که در نظریه (H-O-V) مطرح شده، نشان دهنده مزیتهای واقعی کشورها و یکی از اولویتها و الزامات سیاست گذاران اقتصادی برای دستیابی به راهبرد توسعه صادرات است. از این رو در این پژوهش تلاش شده است که روابط تجاری ایران با شرکای عمدهی تجاریاش (چین، امارات، عراق، ترکیه، کره جنوبی، هند، ژاپن، روسیه و آلمان) براساس نظریه (H-O-V) مورد مطالعه قرار گیرد تا گسترش روابط تجاری در چهارچوب شدت عاملبری صادرات ارزیابی شود. نوآوری این مطالعه در نظر گرفتن چندین عامل تولید شامل نیروی کار ماهر، نیروی کار غیرماهر، سرمایه انسانی، سرمایه فیزیکی، سرمایه دانش، مخارج تحقیق و توسعه، بهرهوری و انرژی به عنوان فهرست عوامل صادرات این کشورها در دوره زمانی ۱۹۹۰-۲۰۱۶ است. با توجه به اینکه تخصیص مخارج تحقیق و توسعه (R&D) در روابط تجاری بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه از توزیع یکسانی پیروی نمی کند و براساس ادبیات تجربی نمیتوان انتظاری از نوع علامت این ارتباط با صادرات داشت چون در مطالعات مختلف، این متغیر رفتار متفاوتی را از خود نشان داده است، به همین دلیل تحلیل روابط دو جانبه در آن محدود به یک رابطه پارامتری نمی شود، این در حالی است که سایر عوامل اثر مشخص و پارامتریکی بر تجارت دارند، بنابراین در این پژوهش از تصریح شبه پارامتریک برای مدل صادرات ایران و شرکای تجاری در محیط دادههای تابلویی استفاده شده است. نتایج برآوردی نشان میدهد که سرمایه انسانی، نیروی کار ماهر و سرمایه دانش که در فهرست عوامل قرار گرفته اند، بیشترین تاثیر را بر جریان صادراتی ایران و شرکای تجاری به عنوان مبادلات مزیت دار بین آنها داشته اند. همچنین بخش ناپارامتریک مدل نشان میدهد که درصد بالایی از مخارج تحقیق و توسعه تاثیر به سزایی بر جریان صادراتی این کشورها دارد. طبقهبندیJEL: C۱۴, F۱۴
کلمات کلیدی: ظریه هکشر- اهلین- ونک (H-O-V), فهرست عوامل, مدل صادرات, ایران و شرکای تجاری, روش شبه پارامتریک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1308036/