کتایون پیشکاری
عباس اسماعیلی ساری

پارک جنگلی طالقانی با مساحتی در حدود ۲۹ هکتار با سیمای شبه جنگلی و توپوگرافی تپه ماهوری در شمال اراضی عباس آباد و منطقه ۳ از مناطق ۲۲ گانه شهرداری تهران قرار دارد. این پارک از شمال به بلوار حقانی، از غرب به اتوبان مدرس، از شرق به خیابان شرقی پارک و ایستگاه متروی میرداماد و از جنوب به بزرگراه همت محدود می گردد. حداکثر طول و عرض آن به ترتیب ۹۹۰ و ۲۷۰ متر می باشد.در این تحقیق جهت ارزشگذاری اقتصادی- تفرجگاهی پارک جنگلی طالقانی از روش کلاوسون استفاده شده است اساس این روش بر روی تخمین رابطه بین تعداد افراد مراجعه کننده به پارک و بعد مسافت اماکن مسکونی این افراد از پارک و میانگین هزینه دسترسی می باشد.بر این اساس با قرار دادن پارک جنگلی طالقانی به عنوان مرکز، ۶ دایره متحدالمرکز با فواصل ثابت ۳۳۰۰ متر رسم گردید و با استفاده از نقشه و آمارهای موجود، مساحت و جمعیت ساکن در هر منطقه محاسبه شد. در مرحله بعد، سایر داده های اقتصادی- اجتماعی به دست آمده از پرسشنامه های تکمیل شده توسط بازدیدکنندگان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با توجه به داده های موجود، نمودار رابطه بین هزینه دسترسی و شمار مراجعه کنندگان به تفرجگاه رسم گردید. سپس با در نظر گرفتن ورودیه های متفاوت و اضافه نمودن آن به سر جمع هزینه های دسترسی از نواحی ۶ گانه، نسبت جدید مراجعه کنندگان به پارک محاسبه گردید و با استفاده از متغیرهای مزبور منحنی تقاضای پارک جنگلی طالقانی ترسیم شد. در نهایت، ارزش تفرجی روزانه پارک جنگلی طالقانی از طریق محاسبه سطح زیر منحنی تقاضا ۵۰۰/۴۰۰/۴۲ میلیون تومان محاسبه شد. همچنین بیشترین تعداد بازدیدکنندگان از پارک جنگلی طالقانی در محدوده سنی ۲۵-۲۰ سال قرار دارند و اکثریت آنان دارای مدرک تحصیلی دیپلم و بالاتر می باشند.

ارزش تفرجی, روش کلاوسون, داده های اقتصادی- اجتماعی