میلاد کرم زاده - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
مازیار یحیوی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
علیرضا سالارزاده - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
دلارام نخبه زارع - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر غلظت های متفاوت نانو ذرات سلنیوم و روی بر فاکتورهای رشد، بازماندگی و ترکیبات شیمیایی لاشه میگوی پا سفید غربی انجام شد. برای این منظور میگوها با میانگین وزنی ۲/۰±۱/۵گرم در ۱۲ تانک فایبرگلاس (۳۰۰ لیتری) با تراکم ۲۵ عدد میگو توزیع و طی مدت ۵۶ روز با غلظت های متفاوت نانو ذرات سلنیوم و روی در چهار تیمار و هر تیمار دارای ۳ تکرار شامل: ۰ (شاهد)، تیمار ۱ (۳/۰ میلی گرم/کیلوگرم خوراک نانوذرات سلنیوم)، تیمار ۲ (۱۵/۰ میلی گرم نانو سلنیوم+ ۱۵ میلی گرم/ کیلوگرم خوراک نانو روی) و تیمار ۳ (۳۰ میلی گرم/ کیلوگرم خوراک نانو ذرات روی) غذادهی شدند. بر اساس این نتایج درصد افزایش وزن (BWI)، افزایش وزن بدن، میزان نرخ رشد ویژه (SGR) و ضریب تبدیل غذایی (FCR) در تیمار ۲ (۱۵/۰ میلی گرم نانو سلنیوم+ ۱۵ میلی گرم نانو روی) نسبت به گروه شاهد و تیمارهای ۱ (۳/۰ میلی گرم نانوذرات سلنیوم) و ۳ (۳۰ میلی گرم نانو ذرات روی) اختلاف معنی داری داشت (۰۵/۰p<). همچنین اختلاف معنی داری در درصد بازماندگی بین تیمارهای ۱ و ۲ نسبت با تیمارهای شاهد و ۳ مشاهده شد (۰۵/۰p<). بررسی آماری نشان داد که اختلاف معناداری در درصد پروتئین و چربی لاشه میان میگو پا سفید غربی تغذیه شده با جیره های حاوی سطوح مختلف نانو ذرات سلنیوم و روی با تیمار شاهد وجود دارد (۰۵/۰p<). در مجموع، تاثیر سطوح مختلف نانو ذرات سلنیوم و روی به ویژه در تیمار ۲ بر شاخص های رشد و بازماندگی و ترکیبات شیمیایی لاشه میگوی پا سفید غربی کاملا مثبت و معنی دار ارزیابی شد. 

Selenium nanoparticle, zinc nanoparticle, Litopenaeus vannamei, Growth performance, Chemical composition, میگوی پا سفید غربی, نانو سلنیوم, نانو روی, شاخص های رشد, ترکیبات بدن