میثم نوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه محقق اردبیلی.
وحید اکرمی - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه محقق اردبیلی.
سیداحمد مهری شال - استادیار، گروه مهندسی معدن، دانشگاه محقق اردبیلی.
ناصرالدین شاهبازی - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه محقق اردبیلی.

در یک سیستم پایش سلامت سازه، هدف از جایگذاری سنسور در موقعیتهای مختلف، دستیابی به اطلاعات بیشتر از رفتار دینامیکی سیستم میباشد. برای پایش موثر سازه های مهندسی عمران، انتخاب نوع و تعیین موقعیت مناسب سنسورها از جمله مسائل مهم هستند. با انتخاب محل مناسب برای سنسورها میتوان کاهش هزینه ها، افزایش دقت و در کل یک سیستم اکتساب داده قویتر ارائه داد. دکلهای انتقال نیرو از نظر ساختاری پیچیده هستند و همین امر انتخاب موقعیت قرارگیری مناسب سنسورها برای پایش سلامت چنین سازه هایی را به چالش میکشد. در این مقاله، فرآیند پایش سلامت دکل انتقال با تکیه بر تغییر موقعیت و نوع سنسورها انجام شده است. برای این کار از بهنگام سازی مدل اجزای محدود با استفاده از بهینهیابی با الگوریتم های فرا ابتکاری (الگوریتم ازدحام ذرات) استفاده خواهد شد. در روند بهنگام سازی مدل، تابع هدف بهینه سازی به صورت یک پارامتر مبتنی بر فرکانس ارتعاشی و شکل مودی سازه تعریف شده است. هدف از تغییر موقعیت و نوع سنسور حصول اطلاعات مودال دکل و در پی آن تشخیص سریع و مناسبتر آسیب در سازه مذکور میباشد. نتایج حاصله نشان دهنده تاثیر بسزای تغییر موقیعت و نوع سنسور در تشخیص آسیب با محل و میزان مختلف میباشد.

شناسایی آسیب، بهنگام سازی مدل، الگوریتم ازدحام ذرات، موقعیت سنسور، دکل انتقال نیرو