محمد زینوند - دانشجوی دکتری پیدایش، ردهبندی و ارزیابی خاک، دانشگاه لرستان
افسانه عالی نژادیان بیدآبادی - استادیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشگاه لرستان
محمد فیضیان - دانشیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشگاه لرستان
امیدعلی اکبرپور - استادیار گروه زراعت و اصلاحنباتات، دانشگاه لرستان

تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر برخی مواد بهساز بر مقدار نیتروژن و پروتئین موجود در دانه گیاه باقلا رقم شاخبزی، با آزمایشی به صورت بلوکهای کامل تصادفی، در سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۷-۹۸ در مزرعه ای در منطقه دشت ارمو، شهرستان درهشهر - استان ایلام اجرا شد. پژوهش با هدف بررسی و مقایسه ی اثرات دو عامل، انواع مواد بهساز و مقادیر ناهمانند مواد بهساز (بقایای یونجه در سه سطح ۵، ۱۰ و ۱۵ تن در هکتار، کاه و کلش گندم در سه سطح ۵، ۱۰ و ۱۵ تن در هکتار، کود مرغی در سه سطح ۲، ۴ و ۶ تن در هکتار و کود شیمیایی به میزان ۱۰۰ درصد نیاز کودی) روی گیاه باقلا انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که کاربرد مواد بهساز باعث افزایش معنیدار مقدار نیتروژن دانه باقلا ۱۰) تا ۵۹ درصد) و مقدار پروتئین دانه باقلا ۹) تا ۵۲ درصد) گردید. بیشترین مقدار نیتروژن دانه باقلا ( ۳/۵ درصد) و پروتئین دانه باقلا (۱۹/۰۲) در تیمار ۱۵ تن در هکتار بقایای یونجه و کمترین مقدار نیتروژن باقلا ۲/۲) درصد) و پروتئین دانه باقلا (۱۲/۴۸) در تیمار شاهد به دست آمد. بنابراین میتوان بیان کرد که مصرف مواد بهساز اثرات مفیدی بر رشد کمی و کیفی گیاه باقلا خواهد داشت

باقلا، پروتئین، دره شهر، مقدار نیتروژن، مواد بهساز.