متین علیخبشی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
شهرزاد زندپارسا - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
حسینعلی علیخانی - استاد گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
حسن اعتصامی - استادیار گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
احمدعلی پوربابایی - دانشیارگروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
سمیه امامی - محقق پسادکتری گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

پریفایتون و یا بیوفیلمهای پریفایتیک یکی از مهمترین جوامع زیستی به شمار میآیند که در شالیزارها میتوان آنها را یافت و نقش مهمی در بقای اکوسیستم دارند. در این مطالعه توان رهاسازی پتاسیم از کانیهای سیلیکاتی توسط اپی فایتون در شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ۲۰ نمونه اپیفایتون از شالیزارهای استان گیلان تهیه شد و تغییرات میزان پتاسیم در محیط رشدی آنها BBM) اصلاح شده با مسکوویت و بیوتیت) در یک دوره ۲۵ روزه اندازه گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد که انواع مختلف اپی فایتون توانایی مناسبی در رهاسازی پتاسیم از کانیهای سیلیکاتی دارد که نمونه اپیفایتون شماره ۸ با رهاسازی پتاسیم به میزان ۱۳/۹۵، ۱۳/۰۶، ۱۳/۷۶، ۹/۵۱، ۸/۳و ۷/۲ میلی گرم بر لیتر به ترتیب در روزهای صفر، ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ میلی گرم بر لیتر از منبع بیوتیت بیشترین توانایی را در میان ۲۰ نمونه اپی فایتون نشان داد. این مقادیر برای کانی مسکوویت به ترتیب ۸/۶، ۱۱/۳، ۸/۵، ۵/۸، ۵/۶ و ۴/۷ میلی گرم بر لیتر بود. با توجه به نقش لایه زیستی پریفایتون در رهاسازی پتاسیم از کانی مسکوویت و بیوتیت به نظر میرسد این پژوهش می تواند گام مهمی در راستای تولید کودهای زیستی کندرهش جهت نیل به کشاورزی پایدار باشد.

اپی فایتون، شالیزار، پتاسیم، کانی سیلیکاتی.