مریم معزی - پژوهشکده اکولوژی دریای عمان و خلیج فارس
عیسی عبدالعلیان - پژوهشکده اکولوژی دریای عمان و خلیج فارس
کیومرث روحانی قادیکلایی - پژوهشکده اکولوژی دریای عمان و خلیج فارس
حجت اله فروغی فرد - پژوهشکده اکولوژی دریای عمان و خلیج فارس
محمد صدیق مرتضوی - پژوهشکده اکولوژی دریای عمان و خلیج فارس
محمدرضا زاهدی - پژوهشکده اکولوژی دریای عمان و خلیج فارس

شکوفایی مضر جلبکی برای اولین بار در مرداد ۱۳۸۶ باعث تغییر رنگ در منطقه وسیعی از آب های ساحلی خلیج فارس گردید. گونه عامل این شکوفایی Cochlodinium polykrikoides  بود و باعث مرگ و میر گسترده ای از آبزیان در خلیج فارس شد. دراین مطالعه اثرات بازدارندگی رشد داینوفلاژلای Cochlodinium polkrikoides بادر معرض قرار گیری با  عصاره آبی (۰.۲,۰.۶, ۰.۸ and ۱.۶ g L-۱) ۶ گونه از جلبک ماکرسکوپی Ulva lactuca, Enthromorpha intistialis, Colpomenia sinuosa, S. illicifolium, Gracilaria corticat و Hypnea valentiea ، کشت توام با بافت تازه(۲.۵ and ۵.۰ g L-۱) و محیط کشت آبی فیلتر شده از ۳ گونه از جلبک ماکرسکوپی E.intistialis, C.sinuosa,  و H.valentiea در شرایط آزمایشگاهی و به مدت ۱۵ روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رشد C. polkrikoides  بطور معنی داری بوسیله عصاره آبی جلبکی در تمام غلظت ها محدود شده و اختلاف معنی داری را با نمونه شاهد دارد (p<۰.۰۵). همچنین بیشینه بازدارندگی رشد C. polkrikoides در کشت توام با بافت تازه جلبک های ماکروسکوپی E.intistialis, C.sinuosa و H.valentiea بدست آمد که اختلاف معنی داری را با دیگر جلبک های ماکروسکوپی و شاهد نشان داد (p<۰.۰۵). در محیط کشت آبی فیلتر شده بیشینه بازدارندگی رشد در جلبک E.intistialis مشاهده شد که اختلاف معنی داری را با دیگر جلبکها داشت. از اینرو، می توان نتیجه گرفت که استفاده از جلبک های ماکروسکوپی مورد آزمایش خواه به شکل عصاره و یا با بافت تازه می تواند به عنوان راهکاری در کنترل بیولوژیکی رشد دینوفلاژلای C. polkrikoides می باشد.

Biological control, C .polykrikoides, Seaweed, Persian Gulf, کنترل بیولوژیک, Cochlodinium poylkrikoides, جلبک ماکروسکوپی دریایی, خلیج فارس