اثر دو نوع تمرین تداومی و تناوبی بر برخی نشانگر های کبد چرب در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲
عنوان مقاله: اثر دو نوع تمرین تداومی و تناوبی بر برخی نشانگر های کبد چرب در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲
شناسه ملی مقاله: JR_RSSMP-1-3_002
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_RSSMP-1-3_002
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
نفیسه قنادزاده - گروه تربیت بدنی، واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران
بهرام عابدی - گروه تربیت بدنی، واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران
خلاصه مقاله:
نفیسه قنادزاده - گروه تربیت بدنی، واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران
بهرام عابدی - گروه تربیت بدنی، واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران
مقدمه و هدف: کبد چرب به عنوان شرایط پاتوفیزیولوژیک در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ شناخته شده است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر نوع تمرین (تدامی و تناوبی) بر نشانگرهای جدید کبد چرب در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ بود. مواد و روش ها: ۳۰ زن مبتلا به دیابت نوع ۲ به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات تناوبی (۱۰ نفر)، تمرینات تداومی (۱۰ نفر) و گروه کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت ۸ هفته و هر هفته سه جلسه به تمرینات تناوبی و تداومی پرداختند. نمونه های خونی قبل و پس از ۸ هفته پروتکل تمرینی از سه گروه گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید (۰۵/۰≥P). یافته ها: محصول تجمعی چربی (LAP) و شاخص چربی کبد (FLI) پس از تمرینات تداومی و تناوبی، در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنیداری داشت (۰۵/۰≥P) با این وجود در متغیرهای شاخص استئاتوز کبدی (HSI) و شاخص استئاتئز فرامینگهام (FSI) تغییر معنیداری مشاهده نشد (۰۵/۰≤P) همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه تداومی و تناوبی در سطح LAPو FLI مشاهده نشد (۰۵/۰≤P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد ۸ هفته انجام تمرینات تداومی و تناوبی موجب کاهش معنیدار در شاخصهای LAPو FLI در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ می گردد. با توجه به نتایج به دست آمده در تحقیق حاضر استفاده از برنامه تمرینات تداومی و تناوبی در برنامه هفتگی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ می تواند مفید باشد.
کلمات کلیدی: تمرین تداومی, تمرین تناوبی, کبد چرب, دیابت نوع ۲
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1312930/