پدرام ملک پوری
رحیم پیغان
نصرالله محبوبی صوفیانی
نیل هربرت
بابک محمدیان

با توجه به رخداد همزمان هیپوکسی (کم اکسیژنی) و ورود فلزات سنگین به اکوسیستم­های آبی و تاثیر این دو عامل بر تنفس آبزیان، مطالعه در خصوص تاثیر توام هیپوکسی محیطی و کادمیوم بر میزان متابولیسم ماهی کپور­معمولی ضروری به­نظر می­رسد. پس از تعیین LC۵۰-۹۶h کادمیوم (mg/l۶۷۹/۴۳) برای ماهی کپور معمولی، تعداد ۸۰ قطعه ماهی (g۲۷/۱۹±۹۶/۱۰۸) در معرض ۱۰ تیمار از­جمله کنترل، کادمیوم حاد (mg/l۶۸/۴۳)، تحت­کشنده (mg/l۸۴/۲۱) و مزمن (mg/l۳۷/۴)، و تیمارهای هیپوکسی به­صورت آنی (۲۰% اشباعیت)، ۲۴­ساعته (۴۰%) و یک هفته (۶۰%) قرار گرفتند. تیمارهای ترکیبی نیز عبارت بودند از کادمیوم+ هیپوکسی به­صورت آنی، ۲۴­ساعته و یک هفته. به­منظور تعیین ظرفیت متابولیکی ماهی، میزان متابولیسم پایه، متابولیسم بیشینه، حدود هوازی، حدود هوازی نسبی و فشار بحرانی اکسیژن (PCrit) برای هر یک از ماهیان به صورت جداگانه اندازه­گیری شد. نتایج به­دست آمده نشان داد که کادمیوم در تیمارهای تحت­کشنده و مزمن سبب افزایش معنی­دار(P<۰.۰۵) پارامترهای متابولیسمی شده است، درحالیکه تیمار هیپوکسی سبب کاهش (P<۰.۰۵) متابولیسم بیشینه و حدود هوازی در مقایسه با گروه کنترل شده است. تیمارهای ترکیبی نیز سبب کاهش متابولیسم پایه و PCrit در تمامی تیمارها و متابولیسم بیشینه، حدود هوازی، حدود نسبی هوازی ( به استثنای تیمار یک هفته) شده­اند. به­طور کلی می­توان این­گونه نتیجه گیری نمود که هیپوکسی به­عنوان استرس محدود­کننده (limiting stressor) ولی کادمیوم به­عنوان استرس القایی (loading stressor) عمل می­کند.

Heavy metals, Hypoxia, Oxygen Consumption, Aerobic Scope, Cyprinus carpio, فلزات سنگین, هیپوکسی, حدود هوازی, مصرف اکسیژن, Cyprinus carpio