مهرنوش دریا - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: ۱۱۴۴
میرمسعود سجادی - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، صندوق پستی: ۱۱۴۴
ایمان سوری نژاد - گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: ۳۹۹۵
لیلا مرحمتی زاده - گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی: ۳۹۹۵

نقش کلیدی کرم پرتار Perinereis nuntia در رسیدگی جنسی میگوهای خانواده پنائیده، اهمیت دست یابی به تکنیک زیستی تکثیر و پرورش اقتصادی این گونه  را در آبزی پروری آشکار می نماید. در تحقیق حاضر اثر چهار تیمار شوری مختلف شامل سطوح شوری ۰، ۱۰، ۲۰ و ۳۵ قسمت در هزار بر میزان رشد و درصد بازماندگی این گونه از کرم پرتار در یک دوره پرورشی سه ماهه بررسی شد. تعداد ۴۸۰ کرم پرتار با میانگین وزن اولیه ۰/۰۲۰± ۰/۴۰۹ گرم در قالب ۴ تیمار سطوح مختلف شوری و ۳ تکرار، با جیره غذایی جلبک سبز انترومورفا flexuosa (Enteromorpha)Ulva به مدت ۱۲ هفته پرورش داده شدند. نتایج آزمایش بیانگر تاثیر معنی دار سطح شوری آب بر میزان وزن نهایی و درصد بازماندگی کرم پرتار بود (۰/۰۵>P). درتیمار شوری صفر قسمت در هزار در پایان دوره آزمایشی تمامی کرم ها تلف شدند. در شوری های ۲۰ و ۳۵ قسمت در هزار وزن نهایی و درصد بازماندگی بیش تری نسبت به تیمار شوری ۱۰ قسمت در هزار دیده شد (۰/۰۵>P). با توجه به بیش تر بودن وزن نهایی و درصد بازماندگی در شوری های ۲۰ و ۳۵ قسمت در هزار می توان بسته به شرایط کارگاه و توان دسترسی به آب شور،آب با شوری ۲۰ تا ۳۵ قسمت در هزار را جهت پرورش کرم پرتار Perinereis nuntia پیشنهاد نمود. 

کرم پرتار Perinereis nuntia, شوری, جلبک سبز, پرورش, بازماندگی