تحلیل سلسله مراتبی آسیب پذیری نسبی ساختار سازه ای و غیرسازه ای در مدیریت بحران بلایای طبیعی شهری (مورد نمونه بیمارستان های شهر اصفهان)
عنوان مقاله: تحلیل سلسله مراتبی آسیب پذیری نسبی ساختار سازه ای و غیرسازه ای در مدیریت بحران بلایای طبیعی شهری (مورد نمونه بیمارستان های شهر اصفهان)
شناسه ملی مقاله: JR_GEOP-16-41_008
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_GEOP-16-41_008
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
ملکه عزیزپور - گروه جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز
علی زنگی آبادی - دانشگاه اصفهان
زهرا اسماعلیان - جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز
خلاصه مقاله:
ملکه عزیزپور - گروه جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز
علی زنگی آبادی - دانشگاه اصفهان
زهرا اسماعلیان - جغرافیا و برنامه ریزی دانشگاه تبریز
یکی از موضوعاتی که بیشتر شهرهای بزرگ جهان با آن دست به گریبان هستند، موضوع حوادث طبیعی است. با توجه به ماهیت غیرمترقبه بودن غالب حوادث طبیعی و لزوم اتخاذ سریع و صحیح تصمیم ها و اجرای عملیات، مبانی نظری و بنیادی، دانشی را تحت عنوان مدیریت بحران به وجود آورده است. برای شناخت مدیریت بحران شهر و آسیبپذیری مراکز مرتبط با بحران شهر در برابر بلایای طبیعی، بررسی عاملهای اصلی موثر در آسیبپذیری مدیریت بحران شهری نیاز است. یکی از عوامل موثر در آسیبپذیری مدیریت بحران شهری، ساختار سازهای و غیرسازهای سازمانهای مرتبط با مدیریت بحران و از جمله بیمارستانهای شهر است. مراکز بهداشتی و درمانی، بویژه بیمارستانها، از جمله اماکن مهمی هستند که هنگام وقوع سوانح طبیعی در معرض خطرات و آسیبهای جدی با میزان مجروحین و تلفات بسیار قرار دارند، و به همین جهت بررسی پیرامون موضوع در این مراکز دارای اهمیت بیشتری است. هدف از این مقاله، رتبهبندی بیمارستانهای مناطق شهر اصفهان از نظر میزان آسیبپذیری ساختار سازهای و غیرسازهای و دستیابی به اولویتهای ساختار سازهای و غیرسازهای بیمارستانهای شهر به ترتیب اهمیت آنها در افزایش آسیبپذیری از لحاظ شاخصهای مورد بررسی است. روش پژوهش «توصیفی و تحلیلی» است، که از مدلهای کمی استفاده شده است. برای تحلیل سلسلهمراتبی در مدیریت بحران بیمارستانهای شهر اصفهان، ۴۱ متغیر در ۹ عامل اصلی در ۲۵ بیمارستان شهر با استفاده از تحلیل سلسلهمراتبی A.H.P[۱] مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل سلسلهمراتبی شاخصهای مختلف نشان میدهد که عوامل نوع اسکلت، قدمت ساختمان و تعداد تخت بیمارستان به ترتیب با میزان اهمیت ۶۵/۲۲، ۱۲/۲۱ و ۹۵۹/۱۱ بایستی در اولویت توجه قرار گیرند، در واقع این عوامل در صورت عدم توجه کافی در زمان ساخت و تجهیز، باعث افزایش آسیبپذیری در بیمارستانهای شهر میشوند. همچنین بیمارستانهای مناطق ۳ و۱ به ترتیب بالاترین میزان آسیبپذیری را در بین بیمارستانهای شهر دارند. بنابراین وجود تفاوت در میزان آسیبپذیری بیمارستانها در مناطق مختلف شهر اصفهان از نظر ساختار سازهای و غیرسازهای (فرض پژوهش) مورد تایید میباشد. [۱]- Analytical Hierarchy process
کلمات کلیدی: تحلیل سلسله مراتبی, بلایای طبیعی, آسیب پذیری, مدیریت بحران شهری, بیمارستان های شهر اصفهان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1313757/