ابوالفضل قنبری - دانشیار گروه پژوهش های جغرافیای دانشگاه تبریز.

چکیده در پژوهش حاضر، با استفاده از ۱۰ معیار محیطی و با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی به ارزیابی محدوده شهر تبریز از منظر مسایل محیط طبیعی برای شناسایی مکان­های بهینه برای ایجاد طرح مسکن مهر و مقایسه آن با موقعیت فعلی طرح­های اجرا شده اقدام شد. با توجه به این­که پهنه های مناسب شناسایی شده برای جانمایی طرح مسکن مهر در محدوده شهر تبریز، در مساحت­های متفاوت در محدوده مورد مطالعه پراکنده شده­اند و به­علت نبود قابلیت برنامه­ریزی در همه پهنه­ها، با استفاده از مدل های TOPSIS، SAW و MORIS به اولویت­بندی پهنه های مناسب از نظر قابلیت اجرای طرح اقدام شده است، هم­چنین تحلیل حساسیت پهنه های شناسایی شده با توجه به ۱۰ معیار مکان­یابی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد ۷ پهنه مناسب در محدوده ۱۰ کیلومتری شهر تبریز وجود دارد که با توجه به معیارهای مورد بررسی بهترین شرایط را برای ساخت مجتمع­های مسکن مهر دارا می­باشند، هم­چنین بررسی­های مدل­های رتبه­بندی نشان می­دهد که مناسب­ترین پهنه برای جانمایی طرح مسکن مهر در نزدیک جاده تبریز - مراغه قرار دارد. هم­چنین نتایج تحقیق حاضر نشان می­دهد که طرح مسکن مهر در شهر تبریز علاوه بر تبعیت از مسایل اقتصادی و بحث تملک زمین، که علت اصلی انتخاب مکان طرح بوده، می­توانست در یک شرایط محیطی بهتر، در یک محدوده نزدیک به شهر تبریز مکان­یابی شده تا علاوه بر حمایت اقتصادی از ساکنان مسکن مهر، شرایط محیطی و حفاظت مناسب از عوامل ایجاد بلایای طبیعی را در نظر بگیرد.

واژگان کلیدی: مسکن مهر, ارزیابی محیطی, تصمیم گیری چندمعیاره, مدل AHP, تبریز