علی شماعی - جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی
محمدحسین جان بابانژاد - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جها دانشگاهی
زهرا زمانی - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جها دانشگاهی

برنامه ریزی شهر سالم عبارت است بهره برداری بهینه از محیط و رعایت همه کاربری ها با توجه به تراکم و سرانه مناسب، به­گونه ای که شهروندان بتوانند به­خوبی از آن بهره مند گردند. با توجه به اهمیت کاربری ها در شهر سالم، هدف این پژوهش بررسی و ارزیابی وضعیت شاخص ها و سرانه های کاربری زمین شهر بابل و انطباق آن نسبت به استاندارد مطلوب شهرسالم با فرض نامناسب بودن سرانه کاربری ها و هم­چنین عدم تعادل و سازگاری بین کاربری­های شهری است. نوع پژوهش براساس هدف، کاربردی و براساس روش توصیفی- تحلیلی می باشد. هم­چنین برای شناسایی نقاط قوت، ضعف و فرصت و تهدید شهر بابل از تحلیل راهبردی استفاده شد. نتایج حاصله نشان می دهد که سرانه های کاربری اراضی شهر بابل نسبت به شهر سالم خیلی پائین تر است و کمبود زیادی در میزان سرانه های کاربری اراضی شهر بابل وجود دارد. به­جز کاربری مسکونی میزان تحقق پذیری بقیه کاربری ها نسبت به سرانه شهر سالم زیر ۲۸ درصد بوده است. کاربری های تاسیسات و تجهیزات شهری، بهداشتی و درمانی، فضای سبز و پارک و کاربری ورزشی و فرهنگی در وضع بحرانی قرار دارند. از لحاظ میزان تعادل و سازگاری کاربری ها با یکدیگر، تعادلی بین کاربری ها وجود ندارد. مکان یابی کاربری ها به­خصوص کاربری فضای سبز و ورزشی به­طور صحیح انجام نشده و شهروندان شهر بابل دسترسی مطلوبی به کاربری های شهری ندارند.

شاخص , کاربری اراضی, سرانه, شهر سالم, بابل