هادی حکیمی - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز
سلدا نظری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سلماس، گروه شهرسازی، سلماس
نیلوفر نظری - برنامه ریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشگاه ارومیه

انسان در طول سالیان طولانی در محل زندگی خود مکان­هایی را به انجام فعالیت­های گروهی اختصاص داده است. یکی از این مکان­ها، میدان­ها هستند. علی­رغم وجود خاطرات جمعی مردم از فضاهای عمومی از جمله میدان­ها و برقراری تعاملات اجتماعی و اهمیت میدان به­عنوان عنصر هویت­بخش شهرها در طول تاریخ، از بین رفتن میدان­های تاریخی چالش مهمی در شهرهای کنونی به­شمار می­آید. از این رو هدف مقاله حاضر، ارائه راهبردهایی در جهت احیای میدان تاریخی صاحب­آباد تبریز می­باشد. هم­چنین تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی بوده و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی می­باشد. داده­های مورد نظر با استفاده از ابزار اسنادی و پرسشنامه­ای که به تعداد ۳۰ عدد در بین متخصصان توزیع گردید، به­دست آمده که برای تجزیه و تحلیل داده­های مزبور از تکنیک تحلیلی سوات استفاده شده که با استفاده از این تکنیک به بررسی نقاط ضعف، قوت، فرصت­ها و تهدیدها در سه مرحله اساسی در قالب ماتریس ارزیابی عوامل خارجی، ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و ماتریس تطبیقی سوات پرداخته شده و در نهایت به ارائه راهبردهای باززنده­سازی مبادرت شده است. با توجه به نتایج از بین مجموع عوامل داخلی تعداد ۶ نقطه قوت و تعداد ۹ نقطه ضعف و از بین عوامل خارجی ۹ عامل به­عنوان نقطه فرصت خارجی و تعداد ۷ عامل، به­عنوان نقطه تهدید خارجی شناسایی شدند. این نتایج بیانگر این مطلب است که میدان صاحب­آباد در حال حاضر با نقاط ضعف و تهدیدهایی روبه­روست ولی پتانسیل تبدیل شدن به یک مرکز تاریخی فرهنگی در سطح شهر و منطقه را دارد.

میدان, میدان تاریخی, باززنده سازی, میدان صاحب آباد