نبی مرادپور - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران
حسین حاتمی نژاد - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران
نازنین محمدی - کارشناس ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه شهید بهشتی

پیاده روی قدیمی ترین و طبیعی ترین شکل حرکت در شهر است که انسان می تواند به­کمک آن با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کند و تعاملات اجتماعی را شکل دهد. نتیجه آن نیز نشاط و سرزندگی اجتماعی در شهرهاست؛ از این رو توجه به راهبردهایی برای ترویج این مقوله امری ضروری به­شمار می­آید. هدف پژوهش توصیفی-تحلیلی و پیمایشی حاضر، بررسی تاثیر راهبرد نوین پارکلت بر پیاده مداری شهروندان است؛ پارک­هایی با مقیاس کوچک که در امتداد لبه خیابان ساخته می شوند. داده­های مورد نظر با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق­ساخته به­منظور کسب نظر شهروندان جمع­آوریو برای تحلیل آن­ها از نرم افزار آماری SPSS۲۱ استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شهروندانی هستند که به محدوده مورد مطالعه (خیابان ولی عصر) مراجعه کرده­اند. حجم نمونه نیز با توجه به مقادیر استاندارد تعریف شده براساس منابع مختلف ۲۲۵ نفر است. نتایج پژوهش نشان می دهد میان ساخت پارکلت و پیاده مداری شهروندان رابطه ای مستقیم وجود دارد. همچنین تاثیر گسترش ایجاد فضای عمومی در شهر، ترویج هم زیستی در خیابان، ایجاد مکانی برای نشستن و تقویت فرایندهای مشارکتی، بر ترویج پیاده مداری در خیابان ولی عصر (عج) مثبت و معنا دار هستند.

پیاده مداری, پارکلت, خیابان ولی عصر, شهر تهران