مهدی برقعی
پروین نصیری
سوسن اصغری

برای سنجش موفقیت و یا عدم موفقیت شهرک های صنعتی، شهرک البرز، رشت، کاوه، لیا و کاسپین مورد ارزیابی قرار گرفتند. فاکتورهای زیست محیطی و اقتصادی، از مهم ترین عوامل مورد بررسی برای ارزیابی بودند که متاسفانه به دلیل عدم مدیریت درست درون شهرک ها و عدم آموزش و آگاهی دست اندرکاران از طرف سازمان های مربوطه، نه تنها شهرک های ایران به سیاست ها و عملکردها و اهداف ناشی از تاسیس شهرک ها نرسیده اند، بلکه در اثر تجمع واحدهای صنعتی ضد اهداف اولیه مانند تشدید معضلات زیست محیطی )آلودگی ها و هماهنگ نبودن واحدهای تولیدی درون شهرک در کمک های اقتصادی به یکدیگر( و عدم جذب نیروی انسانی برای کار روبرو شده اند که در نهایت، زیان ناشی از آن متوجه جامعه و اقتصاد کشور می شود. با توجه به اهداف اولیه شهرک ها و علت ایجاد آنها در راستای بهبودی وضعیت زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی منطقه بهتر است سازمان های مربوطه، جدی تر رفتار کنند و با آموزش کلیه افراد مختلف درگیر در امور شهرک ها و اجبار به رعایت ضوابط و استانداردهای زیست محیطی، شهرک ها را از این ناهماهنگی ها و نابسامانی ها خارج کنند تا صنایع موجود درون آن، علاوه بر هدف سودآوری و اقتصادی در اثر کاهش آلودگی ها، به هزینه های ملی و ثروت ها کمک کنند. زیرا حل معضلات زیست محیطی و کاهش آلودگی ها، متضمن هزینه های اجتماعی و اقتصادی است که در نهایت جامعه و اقتصاد ملی متضرر می شود.

شهرک های صنعتی, فاضلاب های صنعتی, مواد زاید خطرناک, مکانیابی, هزینه های اجتماعی