عباس اسماعیل ساری
غلامرضا میرگلوی بیات

شرکت نکاچوب در سال ۱۳۵۰ با هدف بهره برداری علمی و مکانیزه از جنگل های نکا به شرط احیای جنگل های مخروبه و انجام عملیات پرورشی و حفظ تجدید حیاط طبیعی تاسیس شد. ساختار اصلی شرکت، از دو بخش صنعت و جنگل تشکیل شده است.در این تحقیق با استفاده از روش های آماری، مشاهده ای، جنگل شناسی و روش سیستم ها، اثرات بهره برداری شرکت در تخریب جنگل های نکا مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج حاصله بیانگر آن است که شیوه بهره برداری پناهی از جنگل های تحت پوشش شرکت، شیوه مناسب با وضعیت این جنگل ها نیست. همچنین برداشت از سطح جنگل ها بیشتر از نیاز بخش صنعت صورت می گیرد و چوب های اضافی به صورت آزاد فروخته شده و درآمد آن، صرف جبران ضررهای بخش صنعت می گردد.کاستی های موجود در مدیریت، اجرای ناقص عملیات پرورشی و کمبود شبکه راه های ارتباطی در عرصه جنگل را از عوامل مهم تخریب می توان به حساب آورد.قرار دادن اصل حفاظت به عنوان اولویت اول در مدیریت، تجدید نظر اساسی در واگذاری طرح های جنگلداری به بخش خصوصی، انتخاب شیوه بهره برداری مناسب، استفاده از پتانسیل های موجود در شمال، کاشت درختان سریع الرشد صنوبر و واردات چوب از خارج، فاکتورهای مهمی هستند که می توانند حیات چنین جنگل هایی را تضمین نمایند.

بهره برداری, تجدید حیات طبیعی, حفاظت, مدیریت, طرح های جنگلداری, روش پناهی و تک گزینی