فریبا خالقی سروش - دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی دانشگاه شهید بهشتی
محمود ابوالقاسمی - دانشیار گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی
غلامرضا گرایی نژاد - استادیار دانشکده اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
مریم دولو - استادیار دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر الگوی تخصیص منابع آموزش عالی در ایران است. برای این منظور شاخص های کلیدی تخصیص منابع آموزش عالی در سه گروه مولفه های سیاسی، عملکردی و رویکردی طبقه بندی شدند. پرسش نامه ی طراحی شده بر مبنای شاخص های موثر بر الگوی تخصیص منابع، میان مدیران و کارشناسان ارشد دانشگاه ها و سازمان برنامه و بودجه ی کشور، توزیع و داده های مورد نیاز برای بررسی و تحلیل شاخص های تخصیص منابع در وضعیت موجود و بهینه گردآوری شد. روش پژوهش به لحاظ نحوه ی گردآوری اطلاعات از نوع آمیخته (کمی و کیفی) می باشد. براساس یافته های پژوهش، ایجاد تغییر و ارتقای الگوی تخصیص منابع آموزش عالی، مستلزم توجه بیشتر و عمیق تر به مولفه عملکردی و در نظر گرفتن اهمیت مولفه رویکردی است. نتایج آزمون فرضیه ها در وضعیت موجود نشان می دهد، الگوی تخصیص منابع به دانشگاه ها تحت تاثیر مولفه ها ی عملکردی و سیاسی قرار دارد در صورتی که در وضعیت بهینه الگوی تخصیص منابع آموزش عالی تحت تاثیر مولفه های عملکردی و رویکردی قرار می گیرد و مولفه سیاسی بر الگوی تخصیص منابع آموزش عالی تاثیری ندارد. براساس یافته های پژوهش، مهم ترین شاخص های موثر بر الگوی تخصیص منابع آموزش عالی به شرح ذیل شناسایی شدند: "تحقق اهداف آموزشی برنامه ی راهبردی دانشگاه"، "تحقق اهداف پژوهشی برنامه راهبردی دانشگاه"، "اثربخشی فعالیت های آموزشی"، "هزینه یابی بر مبنای فعالیت در دانشگاه"، "منزلت و اعتبار دانشگاه"، "فرآیند مدیریت اثربخش و شفاف در دانشگاه ها"، "قابلیت پیش بینی روش و پارامترهای مورد استفاده تخصیص منابع" و هم چنین "شفافیت، عدالت و کارآمدی تخصیص منابع".

آموزش عالی, ایران, تخصیص منابع مالی, دانشگاه