منیر عسگرپور خضرآباد - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و صنعت
شهرام خیراندیش - استاد دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت

فولاد های دو فازی فولاد های نوینی هستند که کاربرد های سازه ای دارند. این فولاد ها استحکام بالاتر و شکل پذیری بهتری از فولاد های نرم دارند. لذا در این تحقیق اثر دمای آنیل میان بحرانی در محدوده ۷۴۰ تا oC۸۱۰ بر خواص کششی و ریز ساختار فولادهای دوفازی که از ساختار اولیه فریتی-پرلیتی تهیه شده­اند بررسی شد. به این ترتیب که فولاد فریتی-پرلیتی اولیه در چهار دمای آنیل میان بحرانی دوفازی شده و سپس آزمایش های کشش، سختی سنجی و متالوگرافی نوری و SEM بر روی نمونه­ها انجام گرفت. نتایج نشان دادند که بسته به دمای آنیل میان بحرانی انتخاب شده درصد فازهای نهایی و مورفولوژی آنها متفاوت خواهد بود که این تفاوت ها مستقیما بر روی خواص نهایی فولاد تاثیرگذار است. به طوریکه با افزایش دمای آنیل میان بحرانی درصد مارتنزیت حاصل، افزایش می یابد و در نتیجه استحکام فولاد افزایش یافته و تغییر طول آن کاهش می یابد. با انتخاب یک دمای آنیل میان بحرانی مناسب می توان ترکیب قابل قبولی از استحکام و افزایش طول در فولاد ایجاد نمود.

فولاد دو فازی, آنیل میان بحرانی, خواص کششی, ریز ساختار