صادق تقی لو - استادیار دانشگاه ازاد اسلامی واحد استارا
امید شکری - استادیار دانشگاه شهید بهشتی
سعید طولابی - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی
علی تقوائی نیا - دانشجوی دکترا دانشگاه شهید چمران اهواز

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تفاوتهای جنسی و سنی در دشواریهای بین فردی نوجوانان اجرا شد. ۵۰۰ نوجوان ۱۸-۱۲ ساله (۲۷۶ دختر، ۲۲۴ پسر) که با روش نمونه برداری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند، به پرسشنامه دشواریهای بین فردی برای نوجوانان (انگلس، هیدالگو و مندز، ۲۰۰۵) پاسخ دادند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان دادند که (۱) عاملهای جنس و سن در زیرمقیاسهای دشواریهای بین فردی اثر معنادار دارند ، (۲) دختران در زیرمقیاسهای جرئت ورزی، روابط با غیرهمجنس و صحبت در جمع، و پسران در زیرمقیاسهای روابط خانوادگی و دوستیهای نزدیک نمره های بالاتری به دست می آورند و (۳) نوجوانان در اوائل دوره نوجوانی در مقایسه با اواسط و اواخر این دوره در زیرمقیاسهای چندگانه دشواریهای بین فردی نمره های بالاتری کسب می کنند. الگوی متمایز اثر معنادار جنس در زیرمقیاسهای چندگانه دشواریهای بین فردی بر نقش محوری فرایند اجتماعی شدن نقش جنسی و اثر معنادار گروههای سنی در ابعاد مختلف دشواریهای بین فردی بر نقش مهم دیدگاه شناختی اجتماعی الکایند درباره تحول نوجوان تاکید می کنند.

دشواریهای بین فردی, تفاوتهای جنسی و سنی, نوجوانی