پوریا زرشناس - کارشناسی ارشد شیمی معدنی- دانشکده علوم شیمی و نفت- دانشگاه شهید بهشتی
میترا محمدی قاسمی - دانشجوی دکترای شیمی تجزیه - دانشکده علوم پایه- دانشگاه آزاد اسلامی

واژه کروماتوگرافی گازی برای توصیف روش های جداسازی و تحلیل مواد فرار در فاز گاز به کار می رود. در کروماتوگرافی گازی، اجزای یک نمونه در حلال، حل و به منظور جداسازی آنالیت ها تبخیر می شوند. با این کار، نمونه به دو فاز تقسیم خواهد شد: فاز ساکن و فاز متحرک. فاز متحرک به لحاظ شیمیایی، نوعی گاز خنثی است و وظیفه آن حمل مولکول های آنالیت از طریق ستون حرارتی است. کروماتوگرافی گازی، نوعی از کروماتوگرافی به شمار می آید که از فاز متحرک برای برهم کنش با آنالیت استفاده نمی کند. فاز ساکن می تواند جامد یا مایع باشد که به ترتیب این نوع از کروماتوگرافی را با نام های کروماتوگرافی گاز-جامد (GSC) و کروماتوگرافی گاز-مایع (GLC) می شناسند.

کروماتوگرافی، کروماتوگرافی گازی، GC، استاندارد