امیرحسین شیشه بر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران .
امین شیشه بر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، واحد بیضا، دانشگاه آزاد اسلامی، بیضاء، ایران
مهسا رضایی فرید - کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

نیاز بشر به تامین شرایط آسایش محیطی موجب پاسخگویی او به شکل های متفاوت به مقیاس های مختلف از این نیاز شده است. از جمله وجوه ی که تاثیر اقلیم در شکل گیری آن کاملا مشهود است، ریخت معماری بومی هر منطقه است.کمبود امکانات و فن آوری های پاسخگو در رفع نیازهای آسایشی هر اقلیم، ساکنین و بومیان آن را بر آن داشته که با تکیه بر راه کارهای اقلیم بنیان، به خلق فضاهای پاسخگو به الزامات اقلیمی آن سرزمین بپردازند. در ایران باستان همواره این ملاحظات مورد توجه بوده است. از جمله در مناطق معتدل و مرطوب ایران می توان راه حل هایی منطقی و هماهنگ و سازگار با منطقه را مشاهده کرد. معماری همساز با اقلیم، طراحی و ساخت بر اساس شرایط محیطی و محلی می باشد و مانند سایر مقولات معماری، دارای اصول و قواعد خاص خود است. در این تحقیق با مقایسه تطبیقی و بررسی اقلیم معتدل و مرطوب ایران (کرانه های دریای خزر) و اقلیم معتدل و مرطوب ترکیه (کرانه دریای سیاه) به راهکارهای بومی در مواجه با شرایط محیطی و همساز با اقلیم مناطق مذکور پرداخته می شود. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی، ازنوع تحقیق کیفی و با روش تحلیل محتوا انجام شده است. ابزار جمع آوری به صورت مطالعات اسنادی و کتابخانه ایست. یافته های تحقیق به این موضوع دلالت می کند که معماری بومی پهنه معتدل و مرطوب ایران و ترکیه در مواجه با شرایط محیطی از لحاظ راهکار متنوع اما نتایج یکسان را به همراه دارند.

معماری بومی، پهنه معتدل و مرطوب، راهکارهای همساز با اقلیم