فرح لطفی کاشانی - دانشگاه آزاد اسلامی
شهرام وزیری - دانشگاه آزاد اسلامی
نرگس زین العابدینی - دانشگاه آزاد اسلامی
نیلوفر زیت العابدینی - دانشگاه آزاد اسلامی

هدف: پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی امیددرمانی گروهی بر کاهش پریشانی زنان دچار سرطانپستان بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و گروه گواه و جامعهآماری زنان دچار سرطان پستان مرکز تحقیقات سرطان بیمارستان شهدای تجریش در سال ۱۳۹۲ بود. ازمیان آنها ۳۰ نفر بهصورت در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزینشدند. ابزار پژوهش آزمون پریشانی کی ۱۰ کسلر، پارکر، کوپ، اپستاین، گرورر و همکاران ( ۲۰۰۲ ) بودکه در مورد هر دو گروه در مرحله پیشآزمون، پسآزمون و ۳ ماه بعد در مرحله پیگیری و برنامه امیددرمانی طی ۸ جلسه، هر جلسه ۹۰ دقیقه، هفتهای یکبار درمورد گروه آزمایش اجرا و برای تحلیل دادههااز تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد امیددرمانی گروهی پریشانی زنان دچار سرطانپستان را کاهش داده و این تاثیر پس از ۳ ماه در مرحله پیگیری پایدار مانده است. نتیجهگیری: چونراهبردهای گروه درمانی مبتنی بر امید سبب کاهش پریشانی زنان دچار سرطان پستان میشود، بنابراینمیتوان از این روش در مراکز آنکولوژی بهعنوان درمان تکمیلی در کنار درمانهای پزشکی سود جست.

امیددرمانی, پریشانی, سرطان پستان