مریم شاهنده - دانشگاه پیام نور
علیرضا آقایوسفی - دانشگاه پیام نور

هدف پژوهش حاضر تعیین و مقایسه سیستمهای مغزی فعالسازی/بازداری رفتاری و منبع کنترل درونی و بیرونی دانشجویان دختر و پسر بود. روش: روش پژوهش مطالعه علی- مقایسه ای و جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز اهواز به تعداد ۱۵ هزار نفر بود که از میان آنها ۳۰۰ نفر ( ۷۵ پسر و ۷۵ دختر با منبع کنترل بیرونی و ۷۵ پسر و ۷۵ دختر با منبع کنترل درونی) با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها نسخه کوتاه پرسشنامه گری- ویلسون ( ۲۰۰۰ ) و مقیاس کنترل درونی- بیرونی راتر ( ۱۹۶۶ ) بود. یافته ها: یافته ها نشان داد تفاوت میزان فعالیت سیستم های مغزی/رفتاری بین چهار گروه آزمودنی معنی داری است. میزان فعالیت سیستم فعال سازی رفتاری در آزمودنی های با منبع کنترل درونی بیشتر و این میزان در پسران بالاتر از دختران بود و میزان فعالیت سیستم بازداری رفتاری در آزمودنی های با منبع کنترل بیرونی بیشتر و این برتری با گروه دختران بود. در سیستم جنگ -گریز، درک از مرکز کنترل بیرونی میانگین بالاتری را نشان داد و میانگین دختران در گریز و میانگین پسران در جنگ بیشتر بود. نتیجه گیری: بر اساس دیدگاه گری، سیستم فعالسازی رفتاری با عواطف مثبت و سیستم بازداری رفتاری با عواطف منفی در رابطه است و بر اثر محرکهای درونی و بیرونی فعال میشوند. تفاوتهای این دو سیستم میتواند علت واکنشهای مغزی برای انواع گوناگون آسیب شناسی روانی و روشهای پیشگیری آن را تبیین کند.

بازداری رفتاری, سیستمهای مغزی, فعال سازی, منبع کنترل