مرتضی موسی خانی - دانشیار و رئیس دانشگاه آزاد اسلامی قزوین
قنبر امیرنژاد - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین و نماینده مدیریت در شرکت خدما

در سالهای اخیر، سازمانها و شرکتهای مختلف پیوستن به روند دانش را آغاز کرده اند. به کارگیری مفاهیم جدیدچون کار دانشی، مدیریت دانش سازمانهای دانشی خبر از شدت یافتن این روند دارد.از طرف دیگر مطالعات و بررسی های انجام گرفته نشان از این حقیقت دارد که حوادث ناشی از کار علت واحدی ندارد و معلول علل فنی و انسانی می باشد. از این رو موضوع این مقاله به طراحی و تبیین مدل، نقش توسعه مدیریت دانش در کاهش حوادث شغلی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب می پردازد. لذا مسأله اصلی تحقیق این است که توسعه مدیریت دانش در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب چگونه است؟و مدل مطلوب توسعه مدیریت دانش برای کاهش حوادث شغلی دراین شرکت کدام است؟ بدین منظور 9 فرضیه اصلی تدوین گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شاغل در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب بود، که به کمک روش مورگان و گرجسای تعداد 377 نفر به عنوان نمونه د رنظر گرفته شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از فنون آمار استنباطی و توصیفی استفاده شد و برای طراحی مدل از نرم افزارهای انگاره نگاریAriande و concept system استفاده گردید.برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد که دارای روایی و پایایی مطلوب بود. پرسشنامه با توجه به مدل توسعه مدیریت دانش طراحی و تدوین گردید. پس از تجزیه وتحلیل داده ها کلیه فرضیه ها مورد قبول واقع گردید و نتیجه گیری شد که عوامل سیاسی،فرهنگی ، تکنولوژیکی، اقتصادی از طریق اثرگذاری بر عوامل محیطی، فن آوری و عوامل سازمانی و منابع انسانی و فرایندهای توسعه مدیریت دانش تأثیر دارند که موجب کاهش حوادث شغلی در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب می شود. لذا با توجه به ادبیات تحقیق و فرضیه ها و نتیجه گیری، مدل مطلوب نقش توسعه مدیریت دانش در کاهش حوادث شغلی در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب طراحی و پیشنهاد می گردد. از طرف دیگر شناسایی فرصتها و تهدیدات پیش روی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و توجه به مأموریتها و رسالتهای شرکت همچنین توجه به استراتژیها جهت کاهش حوادث شغلی پیشنهاد می شود.

مدیریت دانش، حوادث شغلی، شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب