نسیم وهابی
محمودرضا گوهری
فرید زایری
مسعود صالحی
عباس نصراللهی
رشید حیدری مقدم
معصومه جواهری

مقدمه: کیفیت زندگی می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی وضعیت یک جامعه و نیز بررسی اثربخشی خدمات ارایه شده در آن جامعه باشد. هدف مقاله حاضر به کار گیری مدل رگرسیون نهفته طولی برای بررسی اثر زمان و متغیرهای کمکی بر روی کیفیت زندگی جانبازان نابینا است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای طولی است که بر روی ۷۱ جانباز نابینا انجام شد. جامعه آماری مورد بررسی شامل کلیه جانبازان نابینا است که داده های مربوط به آن توسط پرسشنامه SF۳۶ و با همکاری بنیاد جانبازان و امور ایثارگران طی سه سال ۸۶، ۸۸ و ۹۰ جمع آوری شد. از نرم افزارSAS نسخه ۹.۱.۳ جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش: میانگین ( انحراف معیار) سنی جانبازان نابینا برابر ۶۵۵/۱۰ ۹۷/۴۸ سال و طول مدت نابینایی برابر۶۹۲/۳ ۷۴/۲۵ سال بود و همچنین جانبازان نابینای مورد مطالعه به طور متوسط دو مجروحیت همراه دیگر علاوه بر نابینایی خود داشتند. متغیرهای سن و طول مدت نابینایی برخلاف تعداد مجروحیت همراه (۰۴۶/۰)، تاثیر معناداری روی کیفیت زندگی نداشتند و همچنین در طول زمان بهبود معناداری در سطح کیفیت زندگی جانبازان مشاهده نشد. مولفه های واریانس مدل نیز از لحاظ آماری معنادار بودند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر سطح کیفیت زندگی جانبازان نابینا به طور کلی پایین است و گرچه از روند خاصی در طول زمان برخوردار نمی باشد ولی سطح کیفیت زندگی آنها در سالهای دوم و سوم مطالعه پایینتر از سال اول است.

Quality of Life, Blind War Veterans, Rasch Model, Longitudinal Latent Regression Model, : کیفیت زندگی، جانباز نابینا، مدل رش ، مدل رگرسیون نهفته طولی