علیرضا احمدزاده
محمد فیضی
مهران حبیبی رضایی

مقدمه:گلایکه شدن یک واکنش غیر آنزیمی است که با واکنش قند با گروه های آمین پروتئین شروع می شود. در مرحله اولیه گلایکه شدن سنتز ترکیبات حد واسط آمادوری رخ می دهد. و در مرحله پایانی پس از یک سلسله واکنش های پیچیده و برگشت ناپذیر محصولات پیشرفته گلایکه شدن(AGE) ایجاد می گردد. گلایکه شدن اختلالات مرتبط با دیابت، پیری فیزیولوژیک و آلزایمر را تحت تاثیر قرار می دهد. مواد و روش ها: در این مطالعه آلبومین سرم انسان همراه با گلوکز و در حضور غلظت های مختلف پاپاورین به مدت ۴۲ روز در دمای ˚C ۳۷ تیمار شد. هم چنینHSA به تنهایی به عنوان نمونه کنترل و در نمونه دیگر همراه با گلوکز به عنوان نمونه گلایکه تحت همان شرایط نگهداری شد. سپس نمونه ها با دو رنگ نمایی دورانی، فلورسانس و اسپکتروسکوپی فرابنفش بررسی شد. یافته های پژوهش:گلایکه شدن آلبومین سرم با افزایش غلظت پاپاورین بیشتر می شود. نمونه های دارای پاپاورین تغییرات بیشتری در ساختار دوم، فلورسانس وابسته به محصولات AGE و تعداد لیزین آزاد نسبت به نمونه گلایکه وکنترل نشان می دهند. بحث و نتیجه گیری:در گلایکه مارپیچ آلفا و صفحات بتا به ترتیب ۷/۵ درصد کاهش و ۱/۳ درصد افزایش نسبت به کنترل نشان می دهد. گلایکه ۲/۱۴ درصد فلورسانس بیشتر نسبت به کنترل نشان می دهد. تعداد لیزین آزاد برای گلایکه ۸ درصد نسبت به کنترل کاهش نشان می دهد. در نمونه های دارای پاپاورین تمامی این موارد بیشتر تغییر می کند. تغییر جذب آلبومین در حضور پاپاورین نشان می دهد که پاپاورین سبب شده لیزین های بیشتری با قند تماس پیدا کنند و گلایکه شدن افزایش یابد.

glycation, human serum, گلایکه شدن، آلبومین سرم انسانی، پاپاورین