فهیمه باغبانی آرانی - گروه ژنتیک و بیوتکنولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاداسلامی، ورامین، ایران.
بهناز کریمی - روه ژنتیک و بیوتکنولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحدورامین- پیشوا، دانشگاه آزاداسلامی، ورامین، ایران.
آزاده شجاعی - گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

سرطان پروستات متاستاتیک یک بیماری کشنده است اما متاسفانه هنوز علل زیادی در مورد مکانیسم های مولکولی متاستاز این سرطان شایع ناشناخته مانده است. در مراحل پیشرفته سرطان پروستات، سلولهای سرطانی ممکن است از پروستات به سایر قسمتهای بدن به خصوص استخوانها و گره های لنفاوی متاستاز بدهند. یکی از مکانیسم های مهم در تهاجم و متاستاز تومورها، فرآیند انتقال از اپی تلیال به مزانشیم ( EMT ) می باشد که افزایش بیان ZEB۱ به عنوان یک فاکتور کلیدی تنظیمی، فرایند EMT را در بسیاری از سرطان ها پیش می برد. درمطالعه حاضر به منظور ارزیابی بیان ژن ZEB۱ و مقایسه آن در حالت خوش خیم و بدخیم سرطان پروستات، ۱۶ نمونه بافت هایپر پلازی خوش خیم (BPH) و ۱۷ نمونه سرطان پروستات (Pca )، جمع آوری شدند، سپس استخراج RNA و تبدیل آن به mRNA انجام گردید. نهایتا بیان ژن ZEB۱ در سطح mRNA با تکنیک ریل تایم پی سی آر بر روی cDNAهای سنتز شده ، بررسی گردید. نتایج ما در این پژوهش نشان داد که بیان ژن ZEB۱ در نمونه های بدخیم سرطان نسبت نمونه های خوش خیم افزایش یافته بود ( .(P=۰.۰۴۷بطور کلی می توان نتیجه گرفت بر اساس این یافته ها احتمالا بتوان از بررسی بیان ژن ZEB۱ به عنوان یک بیومارکر پیش آگهی دهنده برای تشخیص زودهنگام تومورهای پروستات استفاده کرد. همچنین به سبب نقش کلیدی ZEB۱ در رشد سرطان از طریق تنظیم سایر مارکرهای EMT، می توان با سرکوب بیان این ژن از پیشرفت و متاستاز سرطان جلوگیری کرد.

سرطان پروستات, انتقال از اپی تلیال به مزانشیم, ژن ZEB۱