نظیر مظفری - Ph.D Student of Psychology, Department of Psychology, University of Shahid Beheshti, Tehran, Iran
فاطمه باقریان - Associate Professor, Department of Psychology, University of Shahid Beheshti, Tehran, Iran
علی زاده محمدی - Associate Professor, Family Research Institute, University of Shahid Beheshti, Tehran, Iran
محمود حیدری - Associate Professor, Department of Psychology, University of Shahid Beheshti, Tehran, Iran

مقدمه: ارزیابی و واکاوی مشکلات دوره نوجوانی دارای اهمیت بسیار است. یکی از رفتارهایی که سبب نگرانی­ های عمومی درباره سلامت نوجوان شده است، رفتارهای خودآسیب رسان است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان همه ­گیری رفتارهای خودآسیب­ رسان نوجوانان دختر و پسر و کارکردهای این نوع رفتارها انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی بود. جامعه­ ی پژوهشی شامل کلیه­ ی نوجوانان ۱۵ تا ۱۸ ساله­ ی شهر سنندج در سال ۹۹-۱۳۹۸ بود که از این میان نمونه ­ای با حجم ۱۳۳۴ نفر (۶۸۶ دختر و ۶۴۸ پسر) با روش نمونه­ گیری خوشه ­ای چندمرحله ­ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده مقیاس رفتارها و کارکردهای خودجرحی کلونسکی و گلن بود. برای تحلیل داده­ ها از آمار توصیفی، مجذور خی و آزمون تی مستقل و نرم­ افزار SPSS نسخه ۲۵ استفاده گردید. یافته­ ها: نرخ همه ­گیری رفتارهای خودآسیب­ رسان در میان دختران و پسران به ترتیب ۹/۶ و ۷/۱ درصد بود. الگوی رفتارهای خودآسیب­ رسان دختران نسبت به پسران غیرقابل مشاهده تر (۰/۰۰۹

Epidemiology, Self-injury, Adolescence, شیوع­ شناسی, خودجرحی, نوجوانی