لیلا صفایی فخری - دکتری مدیریت آموزشی، استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد یادگاراما م خمینی(ره) شهرری تهران، ایران
فاطمه محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام خمینی(ره) شهرری، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش ریاضی به روش معکوس بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر پاکدشت در سال تحصیلی ۹۹ - ۹۸ که تعداد ۷۰ نفر از دانش آموزان پایه ششم ابتدایی به روش نمونه گیری خوش های چند مرحله ای تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند.گروه آزمایش در طی یک ماه و هشت جلسه تحت برنامه مداخله قرار گرفتند. ابزار پژوهش، آزمون محقق ساخته ای شامل ۲۰ سوال براساس حیطه شناختی بلوم از دانش، درک و فهم، کاربرد، ترکیب و ارزشیابی که روایی محتوایی آزمون با کمک معلمان با سابقه پایه ششم و پایایی آن بر اساس ضریب آلفای کرونباخ برابر با ۰/۸۹ بوده است. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش توصیفی و استنباطی نظیر آزمون کولموگروف اسمیرنوف به منظور بررسی نرمال بودن داده ها و آزمون من ویتنی استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که استفاده از روش تدریس معکوس در افزایش یادگیری دانش آموزان و همچنین در افزایش توانایی در حیطه های شناختی(دانش، درک و فهم، ک اربرد، تحلیل، ترکیب) موثر می باشد. نمرات گروه آزمایش بیشتر افزایش نمرات به سمت خوب و خیلی خوب بوده است .

آموزش ریاضی، روش تدریس معکوس، پیشرفت تحصیلی، حیطه شناختی بلوم و دانش آموزان پسر ابتدایی