بهمن نامور عباسعلیلو
علی رضایی شریف

این پژوهش به منظور بررسی بررسی رابطه بین اعتیاد به تلفن همراه و افسردگی در نوجوانان به دلیل استفاده زیاد نوجوانان از گوشی های هوشمند همراه در شرایط قرنطینه بیماری کووید- ۱۹ انجام گرفت تا تاثیر آن بر بروز افسردگی در نوجوانان اندازه گیری شود .جامعه آماری این پژوهش را ۹۰ نوجوان ۱۲ تا ۱۴ ساله تشکیل میدادند که به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ۲۰ماده ای اعتیاد به موبایل کوهی ۲۰۰۹ و فرم کوتاه ۲۵ ماده ای افسردگی کودکان (CDS-A) نجاریان ۱۳۷۳استفاده گردید. با استفاده از آلفای کرونباخ میزان پایایی این دو پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت که برای پرسشنامه های اعتیاد به گوشی همراه ۰/۷۲۶ و برای افسردگی نوجوانان ۰/۸۷۰ بدست آمد که گویای اعتبار خوب پرسشنامه های مذکور بود جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (جدول فراوانی و درصد) و آمار استنباطی (آزمونهای ضریب همبستگی ، نمودار پراکندگی و رگرسیون ) استفاده شد است . نتایج تحقیق نشان داد که بین اعتیاد به گوشی همراه و افسردگی رابطه مثبت و معناداری (ضریب معناداری(۰/۳۷۹ برقرار است که گویای این ادعاست که اعتیاد به گوشی همراه می تواند سبب افسردگی در بین نوجوانان شود.

اعتیاد به گوشی همراه، افسردگی، نوجوانان