معصومه ملایی - دانشجوی گروه تخصصی آلودگی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
مظاهر معین الدینی - استادیار گروه تخصصی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران،
نعمت اله خراسانی - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
محمد آزادفلاح - گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
امیرهومن حمصی - عضو هیات علمی گروه تخصصی علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات

یون سولفید۲ S-نشات گرفته از Na۲S باقی مانده در مایع پخت سیاه منشا تولید گاز H۲S در چرخه بازیابی مایع پخت سیاه در صنعت خمیرکاغذسازی کرافت است. در این پژوهش سعی شد با حذف یون مذکوراز این مایع با استفاده از جاذب های تهیه شده (Cu-PAC و Cu-BWP۱۰۰) از تولید H۲S جلوگیری شود. جاذب ها از غوطه ور نمودن کربن فعال پودری (PAC) و پودر چوب راش با مش ۱۰۰ (BWP۱۰۰) در محلول M۱/۰ از CuCl۲ تولید شدند. ویژگی های جاذب ها در قبل و بعد از بارگذاری یون مس به وسیله آنالیزهای FTIR و BET و SEM- FEI تعیین شد. در نهایت کارایی این جاذب ها در حذف یون S-۲ از مایع پخت سیاه با سه سطح سولفیدیته (۲۲% و ۲۰%، ۱۸%) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله از آنالیزهای FTIR و BET و SEM- FEI نشان دادند یون Cu+۲ بدون آن که هیچ گونه تغییری در ساختار جاذب ها به وجود آورد، بر روی سطوح مواد آلی اولیه قرارگرفته اند. داده های آزمایشی مربوط به جاذب Cu-PAC نشان دادند که مطابقت بیشتری با معادله فرندلیچ و تبعیت بیشتری با معادله شبه درجه دوم داشت درحالیکه در مورد جاذب Cu-BWP۱۰۰ این تطابق با معادله لانگمویر و تبعیت از معادله شبه درجه اول بود. جاذب Cu-PAC قابلیت حذف ۹۳/۷۹% و Cu-BWP۱۰۰۰۳/۶۰% از یونS-۲ را از مایع پخت سیاه دارد. جاذب Cu-PAC با داشتن سطح ویژه بیشتر توانایی بالاتری در حذف یون S-۲ از مایع پخت سیاه نسبت به جاذب Cu-BWP۱۰۰ دارد. در کل جاذب های نام برده شده با حذف یون S-۲ توانایی بالایی در کاهش تولید H۲S خواهند داشت.

خمیر و کاغذ کرافت, لیکور سیاه, S-۲, جاذب های سنتز شده, H۲S