آرزو جلالی - دانشجوی دکترای باغبانی، دانشکده کشاورزی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
ابراهیم گنجی مقدم - دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، مشهد، ایران
علی مرجانی - استادیار گروه کشاورزی، دانشکده کشاورزی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

توسعه پایه های رویشی به منظور افزایش عملکرد در باغهای گیلاس ضروری است. به همین منظور تعیین مناسب ترین غلظت ۱) BAP و ۲ میلی گرم بر لیتر)، ۰) IBA و ۰/۰۱ میلی گرم در لیتر)، ۰) NAA و ۱ میلی گرم در لیتر) بر میزان پرآوری و ریشه زایی پایه رویشی محلب ۱۶۸-موردمطالعه قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرحهای کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه کشت بافت مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی خراسان رضوی انجام شد. نتایج پرآوری نشان داد بالاترین درصد تولید شاخسار جانبی (%۷۳) با استفاده از تیمار ۲ میلی گرم در لیتر BAP و ۰/۰۱ میلی گرم در لیتر IBA به دست آمد. بیشترین درصد تولید ریشه (%۸۸) با استفاده از تیمار ۱ میلی گرم در لیتر NAA و ۲ میلی گرم در لیتر IBA به دست آمد .نتایج مقایسه میانگین نشان داد بیشترین تعداد شاخسار جانبی در تیمار ۲ میلی گرم در لیتر BAP و ۰/۰۱ میلی گرم در لیتر IBA با میانگین ۶/۳۳ شاخسار بود. بیشترین طول شاخسار در تیمار ۱ میلی گرم در لیتر BAP و ۰/۰۱ میلی گرم در لیتر IBA با میانگین ۳/۳ سانتیمتر وجود داشت. بهترین غلظت تنظیم کننده های رشد جهت ریشه زایی تیمار ۲ میلی گرم در لیتر IBA و ۱ میلی گرم در لیتر NAA بود.

گیلاس، پرآوری، تنظیم کننده رشد، ریشه زایی