امین باقی زاده - دانشیار، گروه بیوتکنولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان
علی یزدان پناه - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان
محمود رستمی نژاد - کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی، واحد جیرفت، دانشگاه آزاد اسلامی، جیرفت، ایران

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف تنش شوری بر خصوصیات جوانه زنی چهار رقم مختلف کنجد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در سه تکرار در دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته انجام شد. چهار رقم کنجد به نام های یکتا ، اولئان ، یلو وایت و داراب ۱۴در پنج سطح شوری محلول کلرید سدیم با غلظت صفر دسی زیمنس بر متر بعنوان شاهد و غلظت های ۱۶،۱۲،۸،۴ دسی زیمنس برمتر مورد بررسی قرار گرفتند . صفات سرعت جوانه زنی ، وزن تر ساقه چه ، وزن خشک ساقه چه و وزن تر و وزن خشک ریشه چه در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد، در اکثر صفات مورد بررسی بین ارقام و بین سطوح مختلف شوری و همچنین اثرات متقابل ارقام و سطوح مختلف شوری تفاوت معنی داری وجود دارد . مقایسه میانگین های حاصل از آزمون دانکن نشان داد ارقام اولئان و یکتا در مرحله جوانه زنی مقاومت بیشتری نسبت به رقم های یلو وایت و داراب ۱۴دارند و برای کشت در مناطق شور در اولویت می باشند. همچنین نتایج نشان می دهد EC=۴ بهترین میزان شوری برای جوانه زنی کنجد می باشد. در عین حال کنجد شوری های متوسط EC=۸ و EC=۱۲ را نیز تحمل می کند.

شوری, کنجد, خصوصیات جوانه زنی, دانه های روغنی