زهرا سلامت بخش - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
سید مهدی میری - دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
علی خانمیرزایی فرد - استادیار، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

با توجه به آهکی و بالا بودن pH خاک اغلب مناطق پسته خیز ایران، جذب برخی عناصر همانند آهن و روی از خاک به وسیله درختان پسته به دشواری صورت می گیرد. در این شرایط، محلول پاشی عناصر غذایی نسبت به کاربرد خاکی روش مناسبتری برای تامین عناصر غذایی در گیاهانی است که کمبود دارند. به همین منظور، اثر محلول پاشی عناصر روی و آهن بر خصوصیات کمی و کیفی درختان پسته رقم احمدآقایی، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بررسی شد. محلول پاشی سیترات آهن (۲/۰ و ۴/۰ درصد)، سولفات آهن (۲/۰ و ۴/۰ درصد) یا کلات آهن (۱/۰ و ۲/۰ درصد) در ترکیب با سولفات روی (۱/۰ و ۲/۰ درصد) در اوایل خرداد و اوایل تیرماه (در مرحله پرشدن دانه) انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین درصد خندانی پسته با سیترات آهن ۴/۰ درصد + سولفات روی ۱/۰ یا ۲/۰ درصد و سولفات آهن ۴/۰ درصد + سولفات روی ۲/۰ درصد به دست آمد. محلول پاشی ترکیب منابع مختلف آهن با سولفات روی منجر به کاهش معنی دار درصد پسته های ریز و پوک شد بطوریکه بیشترین درصد پسته های ریز و پوک مربوط به شاهد ۱ (آب مقطر) و شاهد ۲ (کوددهی رایج منطقه) بود. وزن تر صد دانه نیز از ۱۴۰ گرم در شاهد ۱ به بیشترین مقدار خود (۳/۱۶۲ گرم) در سیترات آهن ۴/۰ درصد + سولفات روی ۲/۰ درصد رسید. نتایج این پژوهش نشان داد که در خاک های ماسه- لومی منطقه پاکدشت، محلول پاشی منابع مختلف آهن (به ویژه سیترات آهن) و سولفات روی می تواند منجر به بهبود خصوصیات کمی و کیفی پسته گردد.

پسته, سولفات روی, سیترات آهن, درصد خندانی, محلول پاشی